“Bravo” kulgi jamoasi a’zosi Otabek Mirzaxolov bu yil 39 yoshni qarshiladi. Futbolchi bo‘lishni orzu qilgan, jazo sifatida “Quvnoqlar va zukkolar” jamoasiga qabul qilingan va otasi vafot etgan kun sahnaga chiqqan komik aktyor haqida batafsil ma’lumot beramiz.

“Meni otam tug‘gan”

Otabek Mirzaxolov bolalikdan futbolga qiziqadi. Aslida uning bu sohaga qiziqishi ham bejiz emasdi. Uning otasi Izzatillo Mirzaxolov 40 yillik stajga ega futbolchi edi.

— Otam rahmatli 16 yil futbol va 4 yil bolalar sport maktabida direktor bo‘lib ishlagan inson edi. O‘zi farzandlar orasida bittasi yo otasiga, yoki onasiga bog‘lanib qolarkan. Men otamning ortidan qolmaydigan bola bo‘lganim uchun “Seni otang tug‘ganmi?” deb gapirishar ekan. Ikki yoshimda to‘p ushlab stadionda otam bilan birga tushgan suratimiz bor edi. Demak, o‘sha yoshda ham futbol musobaqalariga meni o‘zi bilan olib borgan ekan.

Oilamiz kamtarona hayot kechirardi, onam bog‘chada tarbiyachi bo‘lib ishlardi. Bog‘cha yoshida otam Bo‘zdagi ko‘p bolalarni markazda bo‘ladigan musobaqalarga olib borardi. Turgan gapki, ota-onalarga musobaqa qiziqmas, davlatdan ajratiladigan pul esa 3-4 oydan keyingina berilardi. Otam rahmatli bo‘lsa o‘zida, bo‘lmasa qarz ko‘tarib bo‘lsa-da, yo‘l va yotoq xarajatlarini ko‘tarib bolalarni futbol musobaqasiga olib borardi. Bu onamga yoqmasdi va ikkisi gap talashib qolishsa otam “Mayli, bu bolalarning birortasi futbolchi bo‘lmas, ammo undan ko‘ngli sovib ketishini istamayman”, derdi, deydi aktyor.

“Futbolchi bo‘lishni orzu qilardim”

Otabek Mirzaxolov futbolga qiziqishi va negadir 18 yoshida undan ketishga qaror qilgani haqida gapirdi.

— Futbolga qiziqishim qachon paydo bo‘lganini eslolmayman. Krossovkam yo‘qligi uchun paypoqning ichiga paxta tiqilib bo‘lsa-da, to‘p tepardim. Ikkinchi liga futbolchisi bo‘ldim, tengdoshlarim orasidagi eng olg‘ir o‘yinchilardan biri edim. “Albatta, futbolchi bo‘laman”, degan qatʼiy qarorim bor edi, ammo birdan bu fikrimdan qaytdim. 18 yoshga yaqinlashganda futbolda biror natijaga erisholmasligimni va mendan kuchli o‘yinchilar borligini angladim.

Ilgari futbolni shunchalik yaxshi ko‘rardimki, onamning “Dars qilsang, futbolga borasan”, degan gapi uchun ham maktabda aʼlo bahoga o‘qirdim. Birdan ko‘nglim sovishining sabablari ko‘p bo‘lgan. Balki korrupsiya sabab biror natijaga erisholmasligimga ko‘zim yetgandir, deydi Otabek Mirzaxolov.

“Ikkinchi o‘rinda byudjetga qabul qilinganman”

Komik aktyor nima sababdan Toshkent davlat aviatsiya institutiga o‘qishga kirganini quyidagicha izohladi.

— Onam oliy maʼlumotli bo‘lishim haqida ko‘p gapirardi. “Mayli, agar siz shundan xursand bo‘lsangiz, o‘qiyman”, deganman. Ammo niyatim butunlay boshqa bo‘lgan. “Toshkentda ko‘tarilish oson, institut jamoasida to‘p surib, katta musobaqalarda ishtirok etaman”, deb niyat qilgandim. Nega aynan aviatsiya institutini tanlaganim esa alohida mavzu. 2003-yili respublika bo‘yicha byudjet ballarining eng pasti shu institutda qayd etilgan ekan. Kelib, kasbiy taʼlim yo‘nalishiga hujjat topshirdim va ikkinchi o‘rinda byudjetga qabul qilindim. Bir yil zo‘r g‘ayrat bilan o‘qidim va yozgi sessiya vaqtida pul berib ham yaxshi baholarni olishayotganini ko‘rib hafsalam pir bo‘ldi. O‘qimay, shunchaki bor-yo‘q uchun darslarga borardim, deydi Otabek Mirzaxolov.

“Rossiyaga ishlashga ketaman”

Otabek Mirzaxolov moddiy qiyinchiliklar sabab ishlashga majbur bo‘lgani va ko‘p dars qoldirgani uchun institutda haydaluvchi talabalar ro‘yxatiga tushgani haqida gapirdi.

— Ikkinchi kursdan keyin o‘qishga bo‘lgan qiziqishim butunlay so‘ndi. Avvaliga Chilonzordagi kecha-yu kunduz ishlaydigan qahvaxonaga barmen bo‘lib ishga kirdim. Rostini aytaman, qadam olishim ham ancha o‘zgardi. Keyin bitta toshkentlik kursdoshim Yunusoboddan ko‘cha taomlari sotadigan shoxobcha ochdi. Hotdog va gamburger tayyorlashni o‘rganib, o‘sha yerda ishlaydigan bo‘ldim. Ko‘p dars qoldirganim uchun uchinchi kursda haydaladigan talabalar ro‘yxatiga kiritildim. Ammo bu haqida ota-onamga aytolmasdim, shu bois haydalsam hech kimga aytmay Rossiyaga ishlagani ketaman, degan fikr ham paydo bo‘ldi. 2007-yili “Quvnoqlar va zukkolar” ko‘rik tanlovi rivojlangan, har bir institut o‘z jamoasiga ega bo‘lishi kerakligi haqida topshiriqlar berilgan payt edi. Institut rahbariyati ko‘p dars qoldirgan talabalarni jamoat ishlariga jalb qilish va har doim institut hududida bo‘lishiga erishish uchun “Agar institut jamoasi chempion bo‘lsa, o‘qishni davom ettirasan”, degan shart qo‘yishdi. Bu so‘nggi chora bo‘lgani uchun QVZda ishtirok etishga majbur bo‘ldim. U kungacha jamoalarning birortasini kuzatmasdim, deydi Otabek Mirzaxolov.

“Ustozimga va’da berganman”

Komik aktyor Otabek Mirzaxolov QVZda ustozlari bilan tanishgani va ustoziga vaʼda berib, diplom olgani haqida gapirdi.

— “Quvnoqlar va zukkolar”da ishtirok etish davomida Jahongir Poziljonov bilan tanishdim. Sanʼatkor bo‘lishimda u insonning yordami katta bo‘ldi. Rahmatli Mo‘min Oripov ham ko‘p maslahatlar bergan, qo‘llab-quvvatlagan. To‘rtinchi kursda konsert dasturlarida ishtirok etib, sanʼatkor bo‘lish niyatim qatʼiylashganidan keyin ustozim oldiga chaqirib “Mayli, uch bahongni qo‘yib beraman, diplom olasan, faqat menga vaʼda ber, aviatsiya sohasiga yaqinlashmaysan”, degandi. Ustozimga vaʼda berganim uchun zarurat tug‘ilsa ham, diplomimdan foydalanmayman, deydi Otabek Mirzaxolov.

“Bitta filmidan 550 ming dollar foyda ko‘rganmiz”

Otabek Mirzaxolov ustozi bilan birga ishlangan komil filmdan katta daromad olgani haqida aytib o‘tgan. 

— Jahongir Poziljonov “Boyvachcha” filmidan keyin haqiqatan ham boyib ketgan. O‘shanda kinosaroy kassasidan 550 ming AQSH dollaridan ortiq foyda qilgan. Qizig‘i, film uchun 10 ming AQSH dollariga yaqin xarajat qilingan. U paytlari haqiqatan ham ijod qilinardi. Jahongir Poziljonov o‘zi yozib, rejissyorlik qilib, asosiy rolni ham o‘zi o‘ynardi. Operator Yodgor Nosirov bilan gaplashib, shunchaki do‘stlarning yordami bilan filmlarni suratga olardik. Ijodga unaqa ko‘p mablag‘ sarflamasdik, ammo mehr berib ijod qilardik. “Klyosh” degan qo‘shiq va uning klipini ko‘pchilik biladi. O‘sha klipni suratga olish uchun bor-yo‘g‘i 110 AQSH dollari sarflaganmiz. Jahongir Poziljonovning do‘stlari, shogirdlari ko‘p edi. “Sen buni, sen uni qil”, deyish bilan ko‘p ishlar hal bo‘lib ketardi. Montaj ham qilishni bilardik, o‘rni kelsa dublyajni ham qilib ketaverardik.

“Kino qayerga qarab ketyapti”, deyishardi. Mana hozir o‘sha kinoning o‘zi ham yo‘q. Tan olaman, xatolar bo‘lgan, ammo hech kim bilag‘on bo‘lib tug‘ilmaydi. Tajriba yillar davomida shakllanadi. Bundan tashqari, ilgari moliyaviy ahvolim sabab ijoddan foyda ko‘rishni o‘ylardim. “Qancha pul berarkan, yaxshi daromad olsa bo‘larmikan”, deb o‘ylardim. Chunki uy-joy qilish kerak, mashina olish kerak edi. “Zamonaviy enagalar” degan filmning ssenariysini uch kunda yozib tugatganman. Hozir esa pulni o‘ylamayman, chunki oilamning moliyaviy ahvoli yaxshi. Hozir ham kino olishni o‘ylayapman, faqat shoshmasdan ssenariy yozaman va xotirjam tasvirga olaman, deydi Otabek Mirzaxolov.

35 kg vazn yo‘qotgani rostmi?

“Bravo” kulgi jamoasining 2023-yildagi konsert dasturida Otabek Mirzaxolov katta vazn yo‘qotgani yaqqol sezilmoqda. Aktyor “Daryo” muxbiri bilan bo‘lgan suhbatda bunga oydinlik kiritdi.

— Oshqozon bilan bog‘liq hech qanday operatsiyani qildirganim yo‘q. Shunchaki zararli odatlarni tashladim. Anchadan buyon sport bilan shug‘ullanmayotgan edim. Katta sportga qaytib, yigitlar bilan muntazam futbol o‘ynashga qaror qildik. To‘rt oydan buyon haftada ikki kun futbol o‘ynashga jiddiy eʼtibor beryapmiz. Ofisimizga ham stol tennisi o‘rnatganmiz. Ish orasida bir shug‘ullanib oyoqning chigalini yozib turibmiz.

Eng muhimi, gazli va energetik ichimliklar umuman ichmayapman. Ovqatdan ham biroz diyeta qilyapman, ammo erkak kishi uchun qatʼiy parhezga amal qilish juda qiyin. Hozircha 35 kg ga ozdim. Juda semirib, o‘zimni noqulay his qila boshlagandim. Ozmasam bo‘lmasdi,  deydi Otabek Mirzaxolov.

 “Otamning azasida sahnaga chiqqanman”

Otabek Mirzaxolov uchun 2018-yilgi konsert juda qiyin kechgan. Chunki konsert boshlanishidan bir kun avval Otabekning padari buzrukvori vafot etgan.

— U kunlarni eslash men uchun juda og‘ir. Konsertga tayyorgarlik avjida edi, 10-sentyabr kuni tongda otam vafot etdi. Yig‘lab turib, odamlarni kuldirish oson emas. Shu bois konsertga chiqmayman, dedim. Ammo bir kun qolganda konsert rejasini o‘zgartirish hamkasblarim uchun noqulaylik tug‘dirishini ham yaxshi bilardim. O‘shanda ustozim Jahongir Poziljonov kelib, onam bilan uzoq vaqt suhbatlashgandi. Keyin meni chaqirishdi. O‘shanda men qabristondan endigina qaytgandim. Xullas, ular menga bu vaziyatda o‘zimni qo‘lga olishim kerakligini va ko‘plab san’atkorlarning boshiga xuddi shunday musibat tushganini aytishdi. Kechga yaqin ustozim hamrohligida Toshkentga yo‘l oldik. O‘sha yilgi konsert dasturidagi ishtirokim nihoyatda qiyin kechgandi, deydi Otabek Mirzaxolov.

“Ayolim ikkimiz rus tilini bilmaymiz”

Aktyor intervyularining birida turmush o‘rtog‘i va farzandlari haqida gapirgan.

— 2011-yili uylanganman, ayolim uy bekasi. Uyda ham faqat yotoqxona bilan oshxonani biladi, xolos. Chunki oltita boladan ortib, hatto mehmonxonaga kirishga ham vaqti bo‘lmaydi. Ikkita o‘g‘il va to‘rt nafar qizim bor. Ayolimga yana farzand ko‘raylik, deyapman.

Men rus tilini unchalik yaxshi bilmayman, ayolim esa hatto salom deyishni ham bilmaydi. Ammo o‘g‘lim Jahongirni rus sinfida o‘qitamiz. U bizdan ko‘ra ancha yaxshi biladi. Bolalarim o‘qishini, ilmli inson bo‘lishini istayman, deydi Otabek Mirzaxolov.