Serialda prokuror qiz Leyla (“Qalbim eshigini qoq” filmi yulduzi Hande Erchel o‘ynagan) va o‘zining “yaxshi” tomoni bilan “yomon” tomoni orasida qolib ketgan taniqli teleboshlovchi Kenanning sevgisi hikoya qilinadi. “Malikam, endi qara” seriali bilan tanilgan Kenan — (Deniz Burak) ota-onasini hurmat qiladi, oddiy odamlarga yordam beradi va prokuror qizni juda yaxshi ko‘radi.
“Yomon” Kenan dahshatli jinoyatlarni sodir etadi, uni prokuror qiz fosh qilishi kerak
Birinchidan, bosh qahramon erkaklar kasbini tanlagan qobiliyatli qiz. Leyla prokuror, uni Istanbulning erkaklar jamoasi masxara qilmasdan qabul qiladi va uning malakasi butun serial davomida hech qachon so‘roq ostiga olinmaydi — na rahbariyat, na hamkasblar, hatto u bilan muzokara olib boradigan tajribali jinoyatchilar ham.
Ikkinchidan, u bu kasbda muvaffaqiyat qozongan yagona odam emas. Uning eng yaqin dugonasi ajralish ishlari bo‘yicha taniqli advokat. Uning mijozlari asosan ayollardir. Kenan ishlaydigan yirik telekanal egasi ham ayol.
Leyla yaxshi pul topadi, so‘nggi uslubda kiyinadi, mashina haydaydi va restoranda erkaklar kompaniyasiga qarshi yetarli dalillari bo‘lmasa ham, teleboshlovchini mardlarcha himoya qiladi. Oilasini hurmat qilsa ham, qahramon ko‘p masalalarda o‘z pozitsiyasiga ega. U mast holda bir qizni urib yuborgan ukasini ayab o‘tirmay, qamaydi. U beparvo o‘g‘lini himoya qilgan onasi bilan ziddiyatga boradi. Otasini hurmat qilish bilan birga u otasi bo‘lgani uchun uning hamma aytganlariga rozi bo‘lavermaydi.
Oilaviy munosabatlardan tashqari, serialda yana bir asosiy qahramon haqida hikoya qilinadi. Ko‘plab xayriya jamg‘armalariga asos solgan mashhur filantrop o‘ldiriladi. Vidolashuv marosimida uning qizi so‘z oladi. O‘zining qo‘rquvi va ukalarining qarshiligini yengib, u uzoq vaqtdan beri uni qiynagan narsani aytadi: otasi zo‘ravon bo‘lgan, u o‘z mavqeyidan foydalangan holda bolalar va ayollarni zo‘rlagan. Uning nutqi ommaviy axborot vositalari tomonidan efirga uzatiladi. Bu jamoatchilik noroziligiga olib keladi va o‘nlab ayollar hayotida uchragan zo‘ravonlik haqida gapirish uchun televideniye va prokuraturaga qo‘ng‘iroq qilishga qaror qilishadi.
Serialda ayol mavzusi ham onalik bilan bog‘liq holda qiziqarli tarzda ochiladi. Kenanni asrab olgan otasi uni nima uchun farzandlikka olishga qaror qilganliklarini so‘zlab berganida shunday deydi: “Ayolni faqat ona bo‘lgani uchun sevishadimi? Faqat bola tug‘a oladigan ayollarni yaxshi ko‘rishadimi? Ayolni ayol bo‘lgani uchun sevish kerak — samimiy holda. Haqiqiy erkakkina ayolini xazinaga aylantira oladi”.
Kenanning otasi o‘g‘li bilan gaplashib, unga asrab olinish tarixini aytib berar ekan, shunday deydi: “Mendan jahling chiqishi mumkin, umuman olganda, har qanday his-tuyg‘ularga ega bo‘lish huquqiga egasan”. Zamonaviy psixologiyaga to‘liq mos keladigan pozitsiya: bola barcha his-tuyg‘ularga “ruxsat berilganini”, g‘azab va qayg‘uni his qilish odatiy hol ekanligini bilishi kerak. Eng muhimi, bu his-tuyg‘ular bilan nima qilish, ularni qanday amalga oshirishdir. Bu haqda erkak kishiga gapirishi ikki baravar qimmatlidir.
“Mutlaqo boshqacha” serialida zamonaviy tarzda muhokama qilinadigan yana bir muhim mavzu bu — farzandlikka olish siriga munosabatdir
Bir paytlar Kenanning ota-onasi farzandining mehribonlik uyidan ekanligini “unutishga” qaror qilishadi. Ammo o‘tmish bolani qiynay boshlaganda, ota-onasining boshqa iloji qolmaydi. Kenanga o‘zining bo‘linib ketgan shaxsini davolashni boshlash uchun unga haqiqatni aytish kerak. “Unga buni bildirmay yashirincha davolash mumkinmi?” deya savol beradi ona. “Bu mumkin emas, faqat haqiqatgina uni qutqaradi”, deydi psixiatr. Asrab olinganlik haqidagi sir himoya qilishdan ko‘ra ko‘proq azob beradi. “Men o‘zimni doira ichida aylanib yurgandek, bolaligimning bir qismini yo‘qotgandek his qilyapman. Bu juda og‘ir, dada”, — deydi Kenan o‘tmishni bilish nega muhimligi haqida. “Ichimda nimadir borga o‘xshaydi, go‘yo meni nimadir ta’qib qilayotgandek. Mening haqiqiy ota-onam kimlar — o‘g‘rilarmi yoki yaxshi insonlar?”
Har qanday odam o‘zini o‘tmish orqali, shu jumladan, oilasi orqali bilishi muhimdir. Ildizlarini bilish ular “muvaffaqiyatsiz” va travmatik bo‘lsa ham, bilmaslikdan ko‘ra foydaliroqdir.
Psixiatrik davolanishdan qo‘rqmasdan, jiddiy holatlarda davolanishning muqarrarligini qabul qilish eng to‘g‘ri yo‘ldir. Manyaklar ishtirok etgan trillerlar uchun odatiy “bo‘lingan shaxsiyat” tashxisi — disassotsiativ buzilish — bu psixiatriyaga jiddiy fan sifatida qarash lozimligiga ishoradir.
Umuman olganda, turk seriallarida hammasi oddiy emas. Va hatto eng oddiy melodramalarda ham, ular hayratlanarli darajada ilg‘or narsalarni film voqealariga olib kirishadi va jiddiy mavzularga tegib o‘tishadi.
Izoh (0)