Yigit kishiga 40 hunar oz, degan gapni eshitgan bo‘lsangiz kerak. Aftidan, bu gapga Valijon Shamshiyev amal qilishga odatlangan. Boisi u shu kungacha qiziqchilikdan tashqari, aktyor, rejissor, shoir, sportchi, fermer, tadbirkor va hatto prodyuser sifatida ham o‘zini sinab ko‘rgan. Eng qizig‘i, hech bir urinishi muvaffaqiyatsizlikka uchramagan.
“Akamning murdasini olib kelishgan”
Valijon Shamshiyev 1975-yilning 16-yanvar kuni chilangar usta xonadonida dunyoga kelgan. U onasi farrosh bo‘lgani va to‘rt yoshga to‘lganida oilasi boshiga og‘ir musibat tushganini quyidagicha eslaydi.
-I9KpE9-2.jpg)
— Oilada olti o‘g‘il farzand bo‘lganmiz. Anvar ismli to‘ng‘ich akam bor edi. Nihoyatda mehribon, aʼlochi o‘quvchi edi. Meni yelkasiga o‘tqazib, terlab-pishib ketsa-da, meni aylantirib yurardi. Xullas, u bezori bolalar bilan tortishib qolgan, ularning akamda qasdi bormikan, bilmadim. Ota uyimiz yonida katta Farg‘ona kanali oqib o‘tardi. Akam suzishni yaxshi bilardi, ammo bezori yigitlar akamni avvaliga kanalning sayoz yerida cho‘ktirmoqchi bo‘lishgan. Ularni qishloq odamlari ko‘rib, dakki berishganidan keyin akamni qo‘yib yuborishgan. Keyin tez oqadigan janubiy Farg‘ona kanaliga olib borib, “Mana shu yerdan o‘tib berasan”, deb kichik temirning ustidan yurishga majburlashgan. Akam o‘sha yerdan o‘tayotganda kanalda oqib ketgan ekan. Ammo qishloq bolalari hech kimni chaqirmay, qo‘rqqanlaridan uylariga borib, yashirinib olishgan ekan.
Hech narsadan xabari yo‘q dadam ishdan qaytib, akamni so‘ragan. Onam ukamni ovqatlantirib o‘tirgan ekan, ikkisi ham akamni izlab topisholmagan. Anvar akamning kanalda oqib ketganini eshitgach, otam tildan qolgan va yetti kungacha suvdan chiqmay izlagan ekan. Shu vaqt ichida hech kim bilan gaplashmagan ekan. Akamning murdasini Quvasoy tomonlardan topib kelishganidan keyin “Xudoga shukr, bolamning o‘ligini yerga qo‘yaman”, deb yana gapirishni boshlagan ekan. Bu voqealar sodir bo‘lganida men bor-yo‘g‘i to‘rt yoshda edim. Ammo ota-onam hamisha farzandlarining yodi bilan yashashdi, — deydi Valijon Shamshiyev.
“Ozodbek Nazarbekov bilan niyat qilgandik”
Qiziqchi sanʼatga qiziqqani va Ozodbek Nazarbekov bilan poyezd vagonida qilgan niyatini so‘zlab berdi.
— Sanʼatga bolalikdan qiziqqanman. Sanʼatga qiziqishim ham bejiz emasdi. Akamning vafotidan so‘ng dadam farzandlarining bariga suzishni o‘rgatdi, sport bilan shug‘ullanishimizga sharoit yaratib berardi. Hamma narsa niyatga bog‘liq ekan. Andijondan Ozodbek Nazarbekov bilan poyezdda kelayotganimizda “Men Muhriddin Holiqovga shogirdlikka tushaman”, dedi. “Men ham zo‘r inson bo‘laman, uni o‘z akamdek yaxshi ko‘raman”, dedi. Va ertasi kuni Muhriddin Holiqov bilan Mirzabek Xolmedov qaysidir ko‘rsatuvda birga chiqishdi. Ularni ko‘rib, ko‘nglimdan nimadir o‘tdi. Ammo bu haqda hech kimga aytmadim, — deydi Valijon Shamshiyev.
“Mirzabek Xolmedov bilan to‘yda tanishganmiz”
Valijon Shamshiyev ustozi bilan ilk marta to‘yda uchrashib qolganini quyidagicha eslaydi.
— To‘ylarga chiqishni ancha erta boshlaganman. Toshkentga kelganda yaxshigina tajribam bor edi. 1993-yili to‘yda xizmat qilib tursam Mirzabek Xolmedov kelganini aytishdi. Ustoz sanʼatkor Soyib Xo‘jayevning ovozlarini taqlid qilib turgan joyim edi. U paytlari sanʼatkorlarning pulini chaqqonlik bilan olib qo‘yish urfda edi. Mahallaning olg‘ir yigitlari sanʼatkor kelin-kuyov qistirmoqchi bo‘lgan pulni olguniga qadar darrov egalik qilishardi. Simli mikrofonlar chaqqon harakat qilishga to‘sqinlik qilardi.
Mirzabek ustozga pul qistirishganida “Soyib aka, mikrofonni ushlab turing, nasibamni olib kelay”, deganlar va qaytganda o‘sha paytdagi eng yirik kupyura puldan menga berib, “bunisi sizning ulushingiz”, deganlar. Pulni olib, “O‘h-ho‘, bunga qaytim berishim kerak”, deb cho‘ntaklarimni izlaganman, ammo mayda pul topolmay, “Uzr, o‘zi pulingiz mayda ekan, ko‘zimga yirik ko‘rinibdi”, deb vaziyatdan chiqqanman. Odamlar maza qilib kulishgan. O‘shanda Mirzabek aka telefon raqamini berib, bog‘lanishimni tayinlagandi. Ammo bir necha marta uyiga qo‘ng‘iroq qilib gaplasholmaganman. Undan keyin televideniyeda ko‘rishib qoldik, ammo bemalol gaplashishga imkon bo‘lmadi.
Institutda darsda o‘tirsam meni tashqarida mashinada bir kishi chaqirayotganini aytishdi. Keyin bilsam, Mirzabek aka jamoasiga isteʼdodli yigitlarni izlagan ekan va institutdan meni tavsiya qilishgan ekan. Xullas, taqdir ekan, bu insonlar bilan ishlash nasib qildi, — deydi Valijon Shamshiyev.
“Men AQSHga ketmoqchi edim”
Valijon Shamshiyev Mirzabek Xolmedov sabab AQSHga ketish fikridan qaytgani va teatrdagi hamkasblari undan ranjigani haqida so‘zlab berdi.
— To‘ylarga chiqqanim bilan, topishim haminqadar edi. O‘qirdim, ijara uyda yashardim. Xullas, o‘qishdan keyin Yosh tomoshabinlar teatrida yarim stavka asosida ishga qabul qilingandim. O‘shanda bitta spektaklda bosh rolni ijro etib, uni endi repertuarga joylagan paytlarimiz edi. Buning ustiga rus jurnallarining birida “Filmda Jeki Chan bilan birga suratga tushishni istaysizmi?” degan eʼlon chiqarilgandi. Bir necha oy davomida tayyorgarlik ko‘rib, ingliz tilini o‘rgandim. Hatto chet el bilan ishlaydigan qo‘shma korxonaga ishga kirib, ularning yordami bilan xorijga ketishni reja qilgandim. Mirzabek Xolmedovning taklifidan keyin o‘ylanib qolganman. Ho‘p desam, bir vaqtning o‘zida ikkita ishimdan bo‘shashim kerak, keyin Mirzabek akaning jamoasida ishlolmasam nima qilaman, deganman. Oxiri tavakkal qilib, qiziqchilar jamoasiga qo‘shilganman, — deydi Valijon Shamshiyev.
“To‘ylarda musht ham yeganman”
Qiziqchi Valijon Shamshiyev ijodni endi boshlagan vaqtda to‘ydagi mushtlashuvlar haqida so‘zlab berdi.
— U paytlari mushtumzo‘rlar, ko‘cha bezorilari ko‘p edi. Chunki qonun ishlamasdi, odamlar birovning haqqidan qo‘rqmasdi. To‘ylarda bir-ikki bezori ichib, sanʼatkorga tashlanardi. Yo‘q, menda bunday vaziyatlar bo‘lmagan, deyolmayman. Ko‘p marta janjalli vaziyatlarga uchraganman, kaltak ham yeganman. Ammo sport ustasi ekanligim hamisha qo‘l kelardi. Ustozim aytganidek, xira pashshadek o‘ralashayotgan odamning yonidan sekingina qochardim, — deydi Valijon Shamshiyev.
“Xotira yo‘qolishining azobi”
Qiziqchi Valijon Shamshiyev xotirasini bir necha kun yo‘qotgani va koma holatiga tushganidan xabaringiz bormi? Valijon Shamshiyev “O‘g‘lon” filmini suratga olish jarayonida bir necha metr balandlikdan sakrayotganda boshi bilan yerga tushgan. Bu ijodkorga juda qimmatga tushib, avval Buxoroda, undan so‘ng Toshkentda davolangan.
— Ko‘zimni ochib, kim ekanligimni eslolmaganman, uch oyda sekin-asta xotiram tiklangan, — deydi Valijon Shamshiyev.
Valijon Shamshiyev ham bog‘bon
— Dehqonchilik bilan shug‘ullanayotganimga ancha yil bo‘lgan. Ilgari 60 gektar yer maydonim bor edi, shundan 7 gektariga bog‘ tashkil qilgandik. Ammo bu sohaning ham qiyinchiligi bor, shu bois uni topshirvorishimizga to‘g‘ri keldi. Hozir faqatgina Oltiariqda 40 sotixlik bog‘im bor. U yerda asosan o‘rik va shaftoli yetishtiriladi. Toshkentdagi uyim atrofiga esa uzum va shaftoli ekkanmiz. Uyim atrofidagi bog‘ga o‘zim qarayman, katta bog‘ning esa o‘z bog‘bonlari bor, — deydi qiziqchi Valijon Shamshiyev.
10 ta farzandi bor ota
Valijon Shamshiyev o‘zbek sanʼatidagi eng serfarzand otalardan biri hisoblanadi. Hozircha uning 10 nafar farzandi bor. U yettita qiz va uch o‘g‘ilni tarbiyalamoqda. U O‘zbekiston xalq artisti Erkin Komilovning kuyovi ham hisoblanadi. Ularning 4 ta farzandlari bor.
Izoh (0)