Komik aktrisa Anjela Yesimbetova bu yil 38 yoshni qarshiladi. To‘g‘ri, uning ijodi u qadar rang-barang emas. Ammo ekranda uning o‘ziga xosligi yaqqol seziladi. U ilk rolini ikki yoshida dadasi Maxset Yesimbetov suratga tushgan videofilmda ijro etgan.
“Chaqaloqligimda onamdan ayro yashaganman”
Anjela Yesimbetova sanʼatkorlar oilasida dunyoga kelgan. Aktrisa Qoraqalpog‘istonda xizmat ko‘rsatgan artistlar Maxset Yesimbetov va Jumagul Sagindikova xonadonida dunyoga kelgan.
— Men to‘ng‘ich farzand bo‘lganman, tug‘ilganimda onam to‘rtinchi kurs bo‘lgan ekan. Bosh nabira bo‘lganim uchun bobom rahmatli “Sen o‘qish bilan bo‘lib bolani qiynab qo‘yasan, Nukusda qolaversin”, deb meni o‘zi bilan olib qolgan ekan. Onam diplom spektakliga tayyorgarlik ko‘rishi kerakligi uchun majbur mendan uzoqda bo‘lgan. Bobom rahmatli juda mehribon inson edi, haftada ikki marta Nukus Toshkent yo‘nalishi bo‘ylab qatnaydigan samolyotga bilet olib, bir qo‘lida meni, birida beshigimni ko‘tarib, onamning oldiga olib kelarkan. Hatto, aeroport xodimlari ham bobom va meni tanib qolgan ekan. Bobom rahmatli ona suti va mehriga to‘ysin deb bir kecha talabalar yotoqxonasida qoldirgan. Onam “Shunchalik shirin qizaloq edingki, talabalar orasida talash bo‘larding”, deydi. Buvim Sveta laqabli echki boqardi, uning sutini faqat o‘zim ichardim. Bobo va buvimning mehrini ko‘rib ulg‘ayganman, shuning uchun ham 13 yoshimga qadar ular bilan yashaganman, — deydi aktrisa.
“Agar rozi bo‘lmasangiz, o‘zimni o‘ldiraman”
Anjela sanʼatkor onasi negadir bu kasbni tanlashiga jiddiy qarshilik qilgani haqida gapirdi.
— Maktabdagi eng aʼlochi va tashkilotchi qiz bo‘lganman. Ammo maktabni bitirish arafasida onam sanʼatkor bo‘lishimga jiddiy qarshilik qilgan. “Keragi yo‘q, nima qilasan sanʼatkor bo‘lib”, deb qattiq gapirgan. Yosh bo‘lganim uchun “Agar rozi bo‘lmasangiz, o‘zimni o‘ldiraman”, deb jonimga qasd qilishni ham rejalashtirganman. Keyin arang ko‘ndirib, Toshkentga kelganman va institutga hujjatlarimni topshirganman. O‘sha yili Dilnoza Kubayeva va Ulug‘bek Qodirov ham hujjat topshirgandi. Aslida ular bilan kursdosh bo‘lishim kerak edi, ammo shartnoma asosida o‘qishga kirganim uchun o‘qiyolmaganman. Balki onam “Pul to‘lamasak, o‘qishdan ko‘ngli soviydi”, deb o‘ylagandir, bilmadim. Hafsalam pir bo‘lib, yana Nukusga qaytib ketgandim. Bir yildan keyin yana hujjat topshirmoqchi bo‘lganman. Ammo yana onam bilan nizoli vaziyat yuzaga kelganidan keyin o‘zim Toshkentga kelib, hujjatlarimni dugonam jo‘natib yuborishini so‘raganman. Chunki onam hujjatlarimni berishni istamagandi, — deydi aktrisa.
“Men o‘zbek bo‘lib tug‘ilishim kerak edi”
Aktrisa bugungi kunda o‘zbek tilida erkin gaplasha oladi, ammo u bir necha yil avval bu tilni umuman bilmaganini yashirmaydi.
— Qoraqalpoq oilasida dunyoga kelganman. O‘n birinchi sinfga qadar qoraqalpoq maktabida o‘qiganman. Maktabimizda faqat haftada bir soat o‘zbek tili va rus tili darslari bo‘lardi. O‘qituvchilarning kamligi yoki boshqa sabablar bilan o‘zbek tili darslari har doim ham bo‘lavermasdi. Ammo men o‘zbek tilidagi kitoblarni ko‘p o‘qirdim. “O‘zi men o‘zbek bo‘lib tug‘ilishim kerak edi”, derdim. Toshkentga kelgan paytimda bu tilda gaplashishga biroz qiynalganman, ammo vaqt o‘tgani sari o‘z ona tilimdek bo‘lib ketgan, — deydi aktrisa va rejissor Anjela Yesimbetova.
“Ota-onamning san’atkor ekanligini yashirganman”
Anjela Yesimbetovani sanʼat oliygohiga qabul qilishni istashmagan. Aktrisa bundan ranjigani va rektorning qabuliga kirishga majbur bo‘lgani haqida gapirdi.
— Institutga hujjat topshirgan yilim Qoraqalpog‘istonda ham uning filiali ochildi. Shu bois Toshkentda emas, propiska bo‘yicha Nukusda o‘qishim kerakligini aytishdi. Hujjatlarimni qaytarib berishganida jahlim chiqib, to‘g‘ri institut rektorining yoniga kirganman. “Meni o‘zingiz imtihon qiling. Agar kurs qabul qilayotgan o‘qituvchilaringiz o‘qitishni istamasa, indamay ketaveraman”, deganman. O‘shanda kurs rahbarim Valijon Umarov kursiga qabul qilishga rozi bo‘lgan. “Senda tug‘ma mahorat bor, sahna plastikang bor”, degan gapni ko‘p aytardi. Ammo ota-onamning sanʼatkor ekanligini ancha vaqtgacha sir tutganman. Chunki ularning nomidan foydalanishni istamaganman, — deydi aktrisa.
“Toshkentda idish-tovoq yuvuvchi bo‘lganman”
Aktrisa onasining sanʼat institutida o‘qishiga qarshi bo‘lgani uchun unga moddiy ko‘mak bermagani va o‘zi ishlashga majbur bo‘lgani haqida aytadi.
— Ota-onamdan moddiy yordam olmay o‘qiyman, deb o‘z-o‘zimga so‘z bergandim. Shu bois, birinchi kursdan boshlab ishlashimga to‘g‘ri kelgan. U paytlari talabalarning ishlashi oddiy hol edi. Viloyatlik qiz-yigitlarning ko‘pchiligi o‘qishdan keyin oshxonalarda ishlardi. Men ham tamaddixonalarda idish-tovoq yuvuvchi bo‘lib ishlaganman. Chunki shartnoma pulini to‘lash va qo‘shimchasiga Toshkentda yashash uchun ham harakat qilishim kerak edi. Nukusga qaytib borsam “Uddalay olmadi”, degan malomatga qolishdan qo‘rqardim, — deydi aktrisa.
“Dadam saratonga chalindi”
Aktrisa otasining og‘ir dardga chalingani va uzoq vaqt kasallik bilan kurashgani haqida gapirdi.
— Otam nihoyatda samimiy va odamlardan yordamini ayamaydigan inson edi. Jahldor bo‘lib ko‘rinsa-da, nihoyatda mehribon inson edi. Ikkinchi kursda o‘qiyotganimda otam jigar sirrozi kasaliga chalindi. Shu bois, akademik taʼtil olishga to‘g‘ri keldi. Chunki otam kasallik bilan kurashayotgan paytda o‘qiy olmasdim. O‘sha vaziyatda oilamiz ko‘plab moliyaviy qiyinchiliklarga uchragan. Kasallikka chalingan insonlar buni juda yaxshi biladi. Dadamni davolatish uchun qo‘ldan kelgancha harakat qilganmiz. Ammo kasallik zo‘rayib, saratonga aylanib ketgan. 2016-yilning 10-yanvar kuni dadamning joni uzilgan. Bir kundan keyin, tug‘ilgan kunimda hayotimdagi eng yaqin insonim dadamni tuproqqa qo‘yganmiz.
Dadamni yo‘qotganimdan keyin 3-4 yil umuman tug‘ilgan kunimni nishonlashni istamay qolgandim. Chunki bu kun hayotimdagi eng yoqimsiz xotira bilan muhrlanib qolgandi, — deydi aktrisa.
“Ortiqcha vaznim salomatligim bilan bog‘liq”
Aktrisa ortiqcha vazni va “Ozsangiz bo‘lmaydimi?” deb yozadigan negativchilarga munosabat bildirdi.
— To‘g‘ri, avvaldan xipcha bel, ozg‘in bo‘lmaganman. Ammo vaznim ham bu qadar katta emasdi. 78 kg edim va qomatim chiroyli edi. Ammo undan keyin hayotda katta stresslarni boshdan kechirdim. Uning ustiga buqoq bilan bog‘liq kasallik sabab, ortiqcha vazn to‘pladim. Ortiqcha vaznim borligini yaxshi bilaman, buni doim eslatib turish shart emas. Nima qilay, hamma qatori yeb-ichib, harakat qilaman. Ammo tanamdagi o‘zgarishlar yeb-ichishim bilan bog‘liq emas. “Oshqozoningizni operatsiya qildirsangiz bo‘lmaydimi?” deyishadi. Odamning salomatligini bilmay turib aql o‘rgatish oson, men buni yetti o‘lchab bir kesishim kerak, — deydi aktrisa.
“Bunday rollardan zerikkanman”
Anjela Yesimbetova rejissorlar asosiy rollarni bermasligi va qahramonlarini faqat ovqatga bog‘lashidan ranjiyotgani haqida gapirdi.
— Asosiy qahramon yosh va chiroyli bo‘lishi kerak, degan talab yo‘q. Gollivudda 40-50 yoshda ham aktrisalarga bosh rollarni berishadi, qomatidagi kamchilik ham aslida bunga to‘sqinlik qilmasligi kerak. Ammo bizdagi rejissorlar bundan cho‘chiydi. Avvaliga eʼtibor bermasdim, hozir rolga taklif etishsa “Yana qahramonim ovqat yeydimi?” deb so‘raydigan bo‘lganman. Chunki bunday rollardan zerikkanman. Men ham dramatik rollarni ijro etgim, qahramonning dardini ochib bergim keladi, — deydi aktrisa.
“Mening ham oila qurgim keladi”
Aktrisa nega shu yoshiga qadar turmushga chiqmagani va dadasi bilan bog‘liq armonlari haqida so‘zlab berdi.
— Oilada to‘rtta qizmiz, ukam ham bor. Ammo negadir dadam menga “Qachon oila qurib, meni nabiralik qilasan?” derdi. Balki bosh farzand bo‘lganim uchun bolalarimni ko‘rishni orzu qilgandir. Singillarim turmushga chiqdi, shirindan-shakar farzandlari bor. Ammo dadam rahmatli so‘nggi kuniga qadar to‘yimni ko‘rishni orzu qildi. Taqdir ekan, uning orzusini amalga oshira olmadim.
“Nega turmushga chiqmayapsiz?” deb ko‘p so‘rashadi. Meni ham oila qurgim keladi, ammo peshonada nima yozilganini bilib bo‘lmas ekan. Peshonamga yozilgan insonni kutyapman, — deydi aktrisa.
Izoh (0)