Komik aktyor Dilshod Mirzamurodov jurnalist Meron Muhammadazizga bergan intervyusida hayotidagi eng qiyin kunlar va otasi bilan bog‘liq xotiralari haqida so‘zlab berdi.
— Qiyinchiliklar haqida gapirish erkak kishiga xos emas. Ammo ayrimlar o‘ziga tegishli xulosa chiqarishar, degan umidda aytib beraman. Oilamizning moddiy ahvoli juda og‘ir bo‘lgan. Otam ustachilik bilan shug‘ullanardi. Mehnat qilgandan keyin pul bermaslik holatlari ham bo‘lardi. Tasavvur qiling, biz oilamiz bilan otam pul olib kelishini kutardik, ammo otamning xorg‘in yuz qiyofasi umidlarimizni so‘ndirardi.
Sanʼatkor bo‘laman, deb Toshkentga o‘qishga kirganimda mahallamizdagi ayrim insonlar “Alkash bo‘larkansan-da”, deyishgan. Ko‘nglimga og‘ir botgan, ammo ichimdagini sirtimga chiqarmaganman.
Institutda o‘qiyotganimda har shanba uyga borib, yakshanba kuni kechki payt yana Toshkentga qaytardim. Shunday vaziyat bo‘lganki, tufligim yo‘qligi uchun mahalla boshida turadigan qarindoshimizning poyabzalini kiyishimga to‘g‘ri kelgan. Shanba kuni yomg‘ir sharros yog‘ayotgan paytda qarindoshim tuflisini kutib o‘tirgan ekan. Tuflini yechib, unga berganman va uygacha yalangoyoq borganman. O‘sha paytda ichimdan nimalar o‘tganini tasvirlab berolmayman. Xullas, pulsizlik nima ekanligini mendan so‘rang, degim keladi.
Har hafta Toshkentga yashash uchun uydan 25 ming so‘m pul olib kelardim. Pulim yo‘q, ammo dunyoda ota-onamdan pul so‘rashdan-da og‘irroq ish yo‘q edi. Balki Toshkentda yeyishimga non yopib bering, deymikan deb xayolimdan o‘tkazdim. Ammo u paytlari qoplab un olishga sharoitimiz yo‘q edi. Agar paketdagi unga non yopib berishsa, o‘zlari nima qilishadi, deb o‘yladim. Kechasi ota-onam qayergadir ketishdi va tong saharda uyga qaytishdi. Ammo qayerga borishganini aytishgani yo‘q. Otam vafot etganidan keyin onam o‘sha tun qayerga ketishgani haqida aytib qoldi. “Poytaxtga qaytishing uchun pul topolmaganmiz. Oxiri bog‘bondan ish so‘rab, bog‘da tongga qadar yarim arava olma terganmiz. Mehnatimiz evaziga bog‘bon bir qop olma bergan, uni bozorda sotib, yo‘lkirangga pul berganmiz, dedi. Men ham otaman, ammo farzandlarim uchun shunday mardlik qilolarmikanman, deb rosa o‘yladim. Buncha olmani qorong‘ida terish qanchalik azob ekanligini tasavvur qilyapsizmi?, — deydi aktyor Dilshod Mirzamurodov.
Dilshod Mirzamurodov unga ishonib rol topshirishmagani va mardlik qilgani uchun Jahongir Poziljonovdan minnatdorligi haqida gapirdi.
— Talabaligim bilan bog‘liq og‘riqli xotiralarim ko‘p. Masalan, pul yo‘qligi uchun kun davomida faqatgina bir marta ovqatlanardim. Istaymizmi-yo‘qmi, baribir ko‘p narsa moddiyat bilan bog‘liq ekan. Pulim bo‘lmagani uchun ham ko‘pchilikka qo‘shilmasdim. Kursdoshlarim bilan tushlik qilgim kelardi, ammo o‘zimni chetga olishga majbur edim. O‘sha paytda ko‘p kursdoshlarim mashhur edi. Hatto rejissorlariga borib, “Filmingda kichikroq bo‘lsa ham rol ber”, degan paytlarim ham bo‘lgan. Ammo u paytda rejissorlar kassani o‘ylardi. Shu bois “Seni hech kim tanimaydi-da”, derdi. Ularni ham tushunaman, ammo biror marta imkoniyat berishmagani ko‘nglimni og‘ritgan. Jahongir Poziljonov sabab ilk rolimni ijro etganman. U menga ishongan, boshlovchi bo‘lishimga ham u sababchi bo‘lgan, — deydi Dilshod Mirzamurodov.
“Boriga baraka” shousi bilan tomoshabinlarga yaxshi tanish bo‘lgan Dilshod Mirzamurodov syomkalardan keyin tobi qochishi haqida ham gapirdi.
— Ko‘z bor narsa, ko‘pchilik bilan ishlash juda qiyin. Hayotda nihoyatda jiddiy insonman, deyarli kulmayman. Ammo sahnada meni faqat kulib yuradigan inson qiyofasida ko‘rishgan. Ishonasizmi, suratga olish jarayonlaridan keyin tobim qochadi. Og‘irlashib qolaman.
Uyda deyarli gapirmayman. Do‘stlarim davrasida esa g‘amlarimni unutish uchun kulib o‘tirishim mumkin. Ammo baribir u haqiqiy Dilshod emasligi o‘zimga seziladi, — deydi komik aktyor Dilshod Mirzamurodov.
Izoh (0)