Mahoratli telejurnalist Nozima Vohidova ilk marta kadrga bo‘yinbog‘siz chiqmasligining sababi jarrohlik amaliyoti bilan bog‘liq ekani va bir necha oy o‘limini kutib yashagani haqida gapirdi.
— U paytda 30 yoshda edim, bolalarim hali ancha kichik yoshda edi. Ehtiyotsizligim tufaylimi yoki boshqa sababmi bilmadim, 9-marta jarrohlik amaliyotini boshdan kechirganman. Hech esimdan chiqmaydi, operatsiyalarning biriga rozi bo‘lmaganimda shifokor onkologik kasalliklar bo‘yicha davolanayotgan og‘ir ahvoldagi bemorlarning oldiga olib kirib “Operatsiya qildirmasangiz siz ham shu ahvolga tushasiz”, degan. Ularning ahvolini tasvirlab berish qiyin. Qattiq tushkunlikka tushganman. Ayniqsa, shifokorning “Olti oy umringiz qoldi”, degan gapi shoshirib qo‘ygan.
“O‘lar ekanman”, deb o‘limimni kutib ko‘rpa-to‘shak qilib yotib olganman. “Farzandlarimning to‘yini ko‘rolmaymanmi? Ular oila qurayotganda turmush o‘rtog‘imning yonida boshqa ayol turadimi?” deb ruhan ezilganman. Olti oy o‘tib ham o‘lmaganimdan keyin o‘zimni qo‘lga olganman.
Yana bir operatsiyadan keyin esa ovozim butunlay chiqmay qolgan. Shifokorga qo‘ng‘iroq qilib “Nega ovozim chiqmayapti, axir men televideniyada ishlayman-ku”, deyaverganimdan bezor bo‘lib, men qo‘ng‘iroq qilsam go‘shakni ayoliga berib qo‘yardi. Chunki u paytda past va bo‘g‘iq ovozimdan gapimni tushunish juda qiyin edi.
Yana bir operatsiyadan keyin esa yuzimning bir tomoni qiyshayib, ko‘zim yumilib qolgan. Adashmasam o‘shanda operatsiyadan chiqqanimga endigina ikki kun bo‘lgan edi. Dugonam Nilufar Umrzoqova ko‘rgani kelganida “Ikki kundan keyinga syomka belgilang”, deganman. Gapimizni eshitib turgan shifokor hayron bo‘lgandi. Keyin o‘zimni oynada ko‘rib qo‘rqib ketganman. Har galgidek Nilufar “Yomonga o‘lim yo‘q, xavotir olmang hali beri o‘lmaysiz”, deb yupatardi.
Sog‘lig‘imni tiklash oson bo‘lmagan. Buning uchun ancha yillar zahmat chekkanman. Tushkunlikdan chiqishimga esa doim kasbim yordam bergan. Chunki hayotda ovozim chiqmasa-da, kamera oldida gapirishga o‘zimda kuch topardim. Ovozimdagi nuqson kamera oldida sezilmasdi. Bu mo‘jiza edi, atrofdagilar ham hayron qolishardi, — deydi teleboshlovchi Nozima Vohidova.
Izoh (0)