Parizoda taxallusi bilan tanilgan raqqosa Dilnoza Safarova yetti yoshida sanʼatga qadam qo‘ygan. Salkam 30 yillik tajriba uning xalq mehrini qozonishiga sabab bo‘lgan. Shu bilan birga raqqosa qiyin kunlarni ham boshdan o‘tkazgan. Ayrim hollarda bu qiyinchiliklar uni sanʼatdan ketishga ham undagan.
“Baribir raqqosa bo‘lmaydi”
Parizoda sanʼatga butunlay aloqasi bo‘lmagan oilada tavallud topgan. Shu boisdan ham ota-onasi uning raqqosa bo‘lishiga jiddiy qarshilik qilishadi.
— Buvim qiz farzand ko‘rsam raqs to‘garagiga olib boraman, deb niyat qilgan ekan. Ammo qiz farzand ko‘rmagach, bor umid nabiradan bo‘lgan. Buvim besh yoshimdan boshlab erinmay turli to‘garaklarga olib borgan. Ular ichida raqsga mehrim uyg‘ongan. Buning boisi, buvimning o‘zi sanʼatsevar inson bo‘lgan va uyga kelib ham mashg‘ulotlarni o‘tardi. Yetti yoshimdan boshlab raqs bilan jiddiy shug‘ullanishni boshlaganman. Ammo bu ota-onamga umuman yoqmagan. “Raqsning nima keragi bor, baribir raqqosa bo‘lmaydi”, deb ko‘p gapirishardi. Boshlang‘ich sinfda o‘qiyotganimdan boshlab, turli ko‘rik tanlovlarda ishtirok etardim. Maktab darslari va raqs mashg‘ulotlaridan shunchalik charchardimki, hatto qo‘limni ko‘tarishga ham kuchim qolmasdi. Onam ishtiyoqimni so‘ndirish uchun mashg‘ulotdan qaytgach ko‘p ish buyurardi. “Bolaga rahmingiz kelsin, holi qolmadi”, deb buvim urishsa yana mavzu raqsning nima kerakligiga borib taqalardi. Shu orada buvim qattiq betob bo‘lib qoldi. Majburlikdan mashg‘ulotlarga onam olib bordi. Raqsning qiyinchiligini ko‘ribgina sanʼatga mehri uyg‘ondi, — deydi Parizoda.
“Raqqosaga hech kim uylanmaydi”
Raqqosa bolalikdan negativ gap-so‘zlar uni charchatgani, turmushga chiqmaydi deganlarni uyaltirishga ahd qilgani haqida so‘zlab berdi.
— “Qizingiz turmushga chiqolmaydi, chunki hech kim raqqosaga uylanmaydi”, deb ko‘p gapirishardi. Bunday gap-so‘zlardan ota-onamning ko‘ngli og‘rirdi. 14 yoshimdan boshlab davlat miqyosidagi ko‘rik tanlovlarda ishtirok etishni boshladim. 15 yoshimda yakkaxon raqsim bilan xalqaro “Sharq taronalari” festivalida ishtirok etganman. O‘shandan keyin odamlarning menga bo‘lgan munosabatlari o‘zgarib, havas qilishlarini aytishgan, — deydi raqqosa Parizoda.
“Bo‘ying past, chekkaroqda o‘ynayver”
Parizoda bo‘yi pastligi uchun tadbirlarda biroz kamsitilgani haqida ham eslab o‘tdi.
— Bo‘yim 162 sm edi. Bu raqqosa uchun biroz pastlik qiladi. “Seni bo‘ying past chekkaroqda o‘ynayver”, deb kamsitishlari ko‘nglimga og‘ir botgan. Keyin “Ha deb mimika ishlatma”, deb koyishardi. Hatto, shunday paytlar bo‘lganki, xoreografiya o‘qiyotganimda ustozlar ochiqchasiga “Bu raqs emas, shu ham harakatmi?” deb qo‘pol gapirishardi. Ammo ularning hech biri “Kel, senga tushuntiray. Bunday o‘ynama, mana bu harakatni qilma”, demasdi, — deydi Parizoda.
“Metroda uxlab qolardim”
Raqqosa 20 yoshiga qadar jamoat transportidan foydalangani va u bilan bog‘liq qiziqarli voqealarni esladi.
— Metroda o‘qishga qatnardim, uyimiz Yangiobodda, xoreografiya bilim yurti esa “Kosmonatlar” metrosida edi. Metrodan chiqib ham ancha masofani piyoda bosib o‘tardim. Qo‘limda har kuni kamida ikkita paket bo‘lardi. Chunki sahna liboslarini o‘zimiz bilan olib kelardik. Kech qolmaslik uchun shu qadar tez yugurardimki, asti qo‘yaverasiz. Ayniqsa konsertdan qaytayotganimdagi ko‘rinishim juda ajoyib bo‘lardi. Ulama soch yechilgandan keyin sochlarim patak bo‘lib ketardi. Metroga tushishim bilan ko‘zim ilinib ketaverardi. O‘sha paytda men suratga tushgan kliplar oynayi jahonda tinmay aylanayotgan va metro bekatida kattakon qilib o‘simlik yog‘ining reklamasida tushgan suratim ilingan ekan. Ko‘zim ilinib boshim u yoqdan bu yoqqa chayqalib turgan paytda to‘g‘rimdagi yigitlar kulib suratga olishayotgan ekan. Cho‘chib uyg‘onib ketganman va ko‘rinishimdan uyalganman. O‘shanda buvim jamg‘arib yurgan pullarini berib, ilk mashinamni sotib olib bergan, — deydi raqqosa Parizoda.
“Rolimdan uyalaman”
Raqqosa ilk klipdagi ishtiroki va filmlardagi rollari haqida aytib o‘tdi.
— Xoreografiya oliy maktabiga rejissorlar kelib, kliplarga ko‘p taklif etishardi. Har doim turli sabablarga ko‘ra rad etardim. Keyin bo‘ldi, endi suratga tushaman, deb ahd qilganman. Klipga taklif etishgan va kiyinib borsam bir yosh yigit bu yoqdan bu yoqqa o‘tib, kameralarni tashib yuribdi. Avvaliga eʼtibor bermaganman, keyin birorta mashhur xonandani ko‘rmaganimdan keyin “O‘zi kimning klipi”, deb so‘raganimda “Mening degan”. Bu klip ikkimizning ham debyutimiz bo‘lgan. Undan keyin Anvar Sobirovning “Seni sevdim” klipida suratga tushganman. Ammo bu klipdagi ishtirokimdan haligacha uyalaman. Filmda ham suratga tushganman, ammo juda tajribasiz bo‘lganim hozir o‘zimga seziladi, — deydi raqqosa Parizoda.
“Turmush o‘rtog‘imga ishonganman”
Parizoda 2012-yili Sherali Safarov ismli tadbirkor yigit bilan oila qurgan. Sanʼat vakillari orasida ham uning oshiqlari ko‘p edi.
— Bir boqishda shu inson meni baxtli qila olishiga ishonganman. Albatta, eng birinchi “Sanʼatimga qarshi emasmisiz?” deb savol berganman. U kishi tushunaman va qadrlayman degandan keyin to‘yga rozi bo‘lganman. To‘yimiz maxsus ssenariy asosida, uzoq vaqt tayyorgarlik ko‘rib o‘tkazilgan. O‘sha paytlarda to‘ylar dron va vertolyotlarda surat olinmasdi. Aynan stadionda “Marry Me” marosimini o‘tkazganmiz va tasvirlar vertolyotda yuqoridan olingan, — deydi Parizoda.
“Endi sanʼatni yig‘ishtirsin...”
Albatta, har bir oilaning o‘ziga yarasha muammolari va tosh-torozusi bo‘ladi. Xususan, Parizodaning ijodni davom ettirishiga turmush o‘rtog‘ining yaqinlari qarshi bo‘lishadi.
— Avvaliga tushunmovchiliklar bo‘lgan. “Endi sanʼatni yig‘ishtirib, farzandli bo‘lish haqida o‘ylasin, odamlar noto‘g‘ri tushunishadi”, deyishgan. Shunda turmush o‘rtog‘im bilan ochiqchasiga gaplashib olganmiz. To‘ydan oldingi vaʼdalarini eslatganimda vazminlik bilan “Mayli sanʼatingizga qarshi emasman, ammo feʼl-atvoringizda birorta o‘zgarish sezsam hammasiga nuqta qo‘yamiz”, degan. Sanʼatdan ketmaslik uchun uy ishlariga ham ulgurishga harakat qilganman. Syomkadan vaqtida kelardim, har bir daqiqam ham hisobli edi. Bora-bora turmush o‘rtog‘im va oila aʼzolarimni sanʼat olamiga olib kiroldim. Qaynonam bu borada ko‘p yordam berdi, — deydi raqqosa Parizoda.
“Raqsdan davo topdim”
Parizoda o‘zini qadrsizlangandek his qilgani, salomatligidan jiddiy muammolarga uchragani sabab raqsdan butunlay ketishga qaror qilgan paytlari ham bo‘lganini yashirmaydi.
— Tadbirlarda hamisha faol bo‘lishga, o‘zbek sanʼatini mahorat bilan ko‘rsatishga harakat qilganman. Ammo eʼtiborsizlik insonni ko‘nglini cho‘ktirar ekan. Sahnadan ranjib, ansambl tuzib to‘ylarda faol bo‘lishga harakat qildim. Ammo bir-ikki yil avval ruhan juda qiynaldim. Chunki bor energiyani sarflab raqs tushasiz, odamlar esa ovqatini yeb sizga eʼtibor ham bermaydi. Bu ijodkor uchun juda og‘ir. Shunday vaziyatda sanʼatdan ketishga ham qaror qilgandim. Uning ustiga umurtqa pog‘onamda jiddiy kasallik aniqlangani haqida ham aytishgandi. Rosti o‘sha paytda shifokorlarning ogohlantirishiga eʼtibor ham bermaganman. Ammo hammasi yaxshilik bilan yakunlandi. Raqs meni og‘ir hastalikdan qutqardi. Doimiy harakat va negativ o‘y-fikrlarni o‘zidan chiqarib tashlash ham ko‘plab kasalliklarning oldini olar ekan, — deydi raqqosa Parizoda.
Parizodaning uch nafar farzandi bor. Eʼzoza va Saʼdiya onasi kabi raqsga qiziqishadi.
Izoh (0)