“Daryo”ning YouTube’dagi kanalida xalqaro toifadagi sirk artisti va bugungi kunda vaynlari bilan ijtimoiy tarmoq foydalanuvchilariga yaxshi tanish bo‘lgan Sherzod Mamadaliyev bilan intervyu uyushtirildi. U tasodifan sirk artisti bo‘lgani, ot minishni bilmay Xitoy sirkiga chavandoz sifatida ishga ketgani va og‘ir dardni boshdan kechirgani haqida so‘zlab berdi.

— Oilamiz san’atga yaqin, ammo hech kim sirk sohasida faoliyat yuritmagan. Maktabni bitirib, aktyor bo‘lish umidida dadam bilan estrada va sirk kollejiga hujjat topshirgani borganmiz. O‘shanda mahoratli chavandoz Karima Zaripova “O‘g‘lingizning jussasi kichkina ekan. Agar aktyorlik bo‘yicha o‘qisa, uni rollarga olmasligi mumkin. Chaqqon bola ekan, o‘zini akrobatlikda sinab ko‘rsin”, deb maslahat bergan. “Nima, men sirkda masxaraboz bo‘lamanmi?” deb e’tiroz bildirganman. Ammo kollejdagi kichik sirk zalida shug‘ullanayotgan bo‘lajak artistlarga qarab, havasim kelgan. Hozir o‘ylab qarasam, avvaldan menda sirk san’atiga qiziqish yuqori bo‘lgan. Chunki bolaligimdan yog‘och oyoqda yurishni yaxshi ko‘rardim. Ammo kollej hayotiga moslashishim oson kechmagan. Balandlikdan qo‘rqmasdim, ammo ingichka arqonga osilib, havoda murakkab tryuklar bajarish oson emas. Ikkinchi kursdan boshlab, sirkda ishlashni boshlaganman. Chunki sirk san’atida ko‘p narsa amaliyotda o‘rgatiladi. Nazariy bilim olgan bilan uni amalga qo‘llay olmasa, qiyin, — deydi Sherzod Mamadaliyev. 

Sherzod Mamadaliyev chavandozlikni bilmay turib, Xitoy sirkiga ishlagani ketgani va u yerdagi hayoti haqida so‘zlab berdi.

— Tanishlarimdan biri Xitoy sirkiga chavandoz kerakligi va oyiga 1000 dollardan maosh to‘lashlari haqida aytib qoldi. “Men boraman”, dedim-u, ammo o‘sha kunga qadar otning egarini ham ushlamaganim haqida o‘ylamadim. Toshkentdan to‘rtta bola ishlagani bordik. Ikkita chavandoz yigit otda harakatlanishi, men esa ularni bog‘lovchi “ko‘prik” bo‘lishim kerak edi. Bu nihoyatda xavfli tomosha hisoblanadi. Samolyotda ketayotganda yigitlarga “Men ot minishni bilmayman, o‘rgatarsizlar”, desam ular bir-biriga qarab “Biz ham bilmaymiz”, deb kulishgan. Hayotda tavakkalchi insonman, buning ustiga o‘sha paytda uylanishim uchun pul to‘plashim kerak edi. Xitoyga bordik va hech birimiz otga yaqinlasholmaganimizni ko‘rib xitoyliklarning jahli chiqdi. “Bir oyda o‘rganamiz”, degan va’da bilan ishga kirdik. Bir necha marta yiqildik, ot sudrab ketgan paytlar ham bo‘ldi. Ammo so‘zimizning ustidan chiqib, zo‘r tomoshalar qo‘ydik, — deydi Sherzod Mamadaliyev.

Ijodkor Xitoyda ishlab yurgan kezlari boshiga og‘ir musibat tushgani, shifokorlar o‘ladi deb tashxis qo‘yishgani haqida so‘zlab berdi.

— Xitoyda ishlab yurgan paytimda birdan tobim qochdi. Ishtaham bo‘lmay, holsizlana boshladim. Hushimdan ketib yiqilganimdan so‘ng kasalxonaga olib borishgan. Orqa miyamdagi og‘riq sabab umuman ovozlar yoqmasdi. Dodlab jazavaga tushib qolardim. Kasallikning aniq sababini qo‘yisholmagan. Kimdir hasharot chaqqan dedi, boshqa shifokor esa miningit tashxisini qo‘ygan. Kasal bo‘lmasimdan avval taqiqlangan yerda baliq tutgandim. O‘shanda qarmog‘imga baliq emas, ilon tushgan va uni chiqarayotganimda barmog‘imni tishlab olgandi. Ammo bunga e’tibor berib, muolaja ham qilmagandim. O‘shanda qonga virus tushgan bo‘lishi ham mumkin.

Kasalligim juda og‘ir kechgan. Og‘zim va qo‘llarim qiyshayib, o‘zimni idora qilolmaydigan ahvolga tushganman. Umuman ko‘zimga uyqu ilinmasdi, faqat kalima qaytarib o‘tirardim. O‘sha paytda ota-onam haqida juda ko‘p o‘yladim. Soppa-sog‘ musofirchilikka ketib, uyimga o‘ligim boradimi deb ko‘p o‘ylardim. Urumchidan bir nechta mullalarni olib kelib, o‘qitishgan. Ular “Taqdir, peshanasida yozilgani bo‘ladi”, derdi. Xonadosh yigitlarga vasiyat qilib, ota-onamga gaplarimni yetkazib qo‘yishlarini so‘rardim. Muolajalardan samara bo‘lmagach, xitoylik shifokorlar “Yaqinda ishlagani kelgan ekan, buning puli ham yo‘q. Yaxshisi, bitta ukol qilib, uyiga jo‘natib yuboramiz. Samolyotdan tushishi bilan o‘ladi”, deyishgan ekan. O‘zbek akalarga ming rahmat, ular yordam qilib davolatishgan. Sog‘ayganimdan keyin bo‘lgan voqealarni aytib berishganda hayotning naqadar qadrli ekanligini anglab yetdim, — deydi Sherzod Mamadaliyev.

Ammo bu qahramonimizning ilk fojiasi emas. U sirk tomoshasi paytida arqondan yiqilgani, nogiron bo‘lib qolgan hamkasbi va o‘zidagi noyob qobiliyatni qachon sezgani haqida ham so‘zlab berdi.

Quyida suhbatni to‘liq tomosha qilishingiz mumkin.