Ko‘plab hajviy ko‘rsatuvlardagi rollari bilan tanilgan aktrisa Huvaydo Jumayeva “Sevimli” telekanalining “O‘zim” ko‘rsatuviga bergan intervyusida bolalik yillari, 12 yil ijarada yashagani, rollari, kechasi ishlab kelganda turmush o‘rtog‘i uning kasbini tushunmasligi, hayotidagi qiyinchiliklari haqida gapirib berdi.
“Farzandlarimga ming marta o‘git berganim bilan bari bir ularni ko‘cha tarbiyalaydi”
Ona bo‘lsang onaning qadriga yetasan, degan gap juda to‘g‘ri. Yoshligimda ota-onam maktabga shim kiyib borma, deganida ranjiganman. Shim kiyganimizda dadam urushar edi, lekin maktabdagi qizlar shim kiyganida, bizning ham kiygimiz kelardi. Hozir men ham farzandlarimni xuddi shunday deb bilaman, ming marta o‘git berganim bilan bari bir ularni ko‘cha tarbiyalaydi.
“Bobom Huvaydo ism qo‘ygan, hujjatda Huvaydo, lekin qarindoshlarimning hammasi Shahnoza deb chaqiradi”
Dadam hamma qatori o‘g‘il farzand kutar edi, ularning birinchi, ikkinchi, uchinchi farzandi ham qiz bo‘lgan. Onamning aytishlari bo‘yicha, dadam menga qaramay qo‘ygan ekan. Onam Shahnoza deb ism qo‘ygan, tug‘ilganlik haqidagi guvohnomamni keyin olishganmi, bilmayman. Keyin Haqnazar bobom Huvaydo deb ism qo‘ygan, hujjatda Huvaydo, lekin qarindoshlarimning hammasi Shahnoza deb chaqiradi. Agar qarindoshlarim Shahnoza deb chaqirmasa, o‘zimni begonalashib qolgandek his qilaman. Begonalarni Shahnoza deb chaqirishini qabul qila olmayman.
Bir umr dadam meni yomon ko‘rib kelgan deya olmayman. Tiriklik paytlarida ham sezar edim, boshqa opalarim ham sezardi, dadam meni hammadan ko‘proq yaxshi ko‘rganini aytishadi. O‘g‘il bolalardek bo‘lganim uchun, dadam meni “Shermatim” deb chaqirar edi. Hovlidagi qizlar qiladigan ishni opalarim, o‘g‘il bolalar qiladigan ishni men qilar edim.
“San’atga chiqishda 100 ta pog‘ona bo‘lsa, men o‘ninchisida yoki sakkizinchisidaman”
Men ancha mehnat qilib, azob chekib shu darajaga erishdim, lekin cho‘qqiga chiqdim deya olmayman. San’atga chiqishda 100 ta pog‘ona bo‘lsa, men o‘ninchisida yoki sakkizinchisidaman. Allohdan qo‘rqamiz, keyin yana bir narsa: yigirma beshinchi pog‘onaga chiqqanda, yerga qulamaslik kerak degan narsa ushlab turadi.
“Bir xil yo‘nalishda qolib ketish yaxshi emas, inson o‘zini har xil yo‘nalishda sinab ko‘rishi kerak”
Menga to‘g‘ri kelmaydigan rol berildimi, shuning ustida ishlayman. Bir xil yo‘nalishda qolib ketish yaxshi emas, inson o‘zini har xil yo‘nalishda sinab ko‘rishi kerak. Ayrim rollarimda qaynonani ham, farzandlari institutni bitiradigan onalarning rollarni o‘ynadim. Sizning yoshingizga to‘g‘ri kelmagan degan har xil fikrlar bildirildi. Menga ham quda-andalik bo‘lgan onaxonlarning rolini o‘ynash yoqadi, umuman olib qaraganda, vaqtli turmushga chiqqan sinfdoshlarimning nevarasi bor.
“To‘rtinchi farzandimni yangi uyimda dunyoga keltirdim”
Uy olganimizga bir yil ham bo‘lgani yo‘q. O‘n ikki yil davomida ijarada, ijodkorlar yotoqxonasida yashadik. To‘rtinchi farzandimni yangi uyimda dunyoga keltirdim. Turmush o‘rtog‘imga o‘zini viloyatidan, boshqa viloyatidan yaxshi ishlar chiqdi. Masalan, Navoiy viloyatida turmush o‘rtog‘imning yaxshi joyda ishlaydigan kursdoshlari ish taklif qildi, biroq ular qabul qilmadi. Keyin maslahatlashib necha yildan buyon uy ololmayotganimizni, chet elda ishlab kelishimiz kerakligini aytdim, chunki pul ro‘zg‘orga yetsa, kiyim-kechakka yetmas edi.
Turmush o‘rtog‘im bilan oyiga besh milliondan o‘n milliongacha topsak ham yetmas edi. U boshqa joyga borib ishlab kelishni istamadi. Sabr qildik. Ko‘pchilik qarindoshlar shu ham kasbmi, rafiqangning ishini qara, sen qanaqa erkaksan deganlar ham bo‘ldi. Men dadasi, ozgina chidang, sizga xiyonat qilganim yo‘qku, birovni dadasi deganim bilan men o‘shaning xotini bo‘lib qolmayman-ku, dedim. Men san’atsiz yashay olmayman deganman, chunki bir-ikki marta san’atni tashashga harakat qilganman, biroq bo‘lmagan.
“Kechalari bilan dublyajda, suratga olish jarayonlarida qolib ketaman, buni turmush o‘rtog‘im tushunmaydi”
Baxtni ko‘rib shukrona keltiraversangiz, dunyo ko‘zingizga chiroyli bo‘lib ko‘rinadi. Mening ichga yutadigan, sabrli bo‘ladigan jihatim juda ko‘p. Masalan, bu gapim barcha erkaklarga tegishli, ular borib o‘zini kasbida ishlaydi, ayollar esa ham o‘zini kasbini ishlab keladi, ham ro‘zg‘orga qaraydi, lekin qilishga hech qachon minnat qilmaymiz. Hamma ishni qilamiz, bolalarga qarayman, suratga olish jarayonlari chiqsa, tirikchilik, unga ham borib kelaman.
Shu bilan birga uyda yana gap ham eshitaman, farzandlariga oyiga yoki haftasiga bir marta dasturxon bezab, chiroyli oshlar qilib berar, dam olishga olib chiqar deyman, lekin bizda unaqa narsa yo‘q. Ayolning mardligi shu bo‘lsa kerak. Kechalari bilan dublyajda, suratga olish jarayonlarida qolib ketaman, buni turmush o‘rtog‘im tushunmaydi.
Izoh (0)