“Hayotdan umidimiz uzilgan, shu yerda o‘lib ketsak kerak, deb o‘ylagandik”. Sardoba toshqini paytida qabristonda jon saqlagan Abdimajid hikoyasi

Sardoba suv ombori to‘g‘oni buzilishi ko‘pchilik yostig‘ini quritdi. Yana kimlarningdir bir o‘limdan qolishiga sabab bo‘ldi. Sardobalik Abdimajid Qurbonov ham ana shu toshqin paytida qabristonda jon saqlab, bir o‘limdan qoldi.

“O‘shanda Ramazon oyi edi. Saharlik qilib, og‘iz yopganimizdan so‘ng, biroz uxladik. So‘ng tong azon soat 04:30 larda uyg‘onib, akam bilan o‘t o‘rishga chiqdik. Ishlab turgan paytimizda akam Abdimajid, sening ham qulog‘ing og‘rib qolmadimi, mening qulog‘im og‘rib qoldi, shekilli, vishillagan ovoz eshitilyapti, dedi. Men esa yo‘q, menga bunday ovoz eshitilmayapti, dedim. Shundan keyin akam tepalikka chiqib, ‘sovxoz’ga qaradi va ‘sovxoz’ni tuman bosganini aytdi. Keyin akam ikkimiz bir-birimizga hazil qilib, ‘sovxoz’dagi ‘ribxoz’ni suv uribdi-da, deb kulishdik. Birozdan so‘ng esa bizdan uzoqdagi odamlar suv omborini suv uribdi, deya baqirishdi. Shunda akam va men ketish uchun mollarni haydab, yo‘lga chiqa boshladik. Chiqqan paytimiz yo‘lni suv urib, yo‘limizni yopib qo‘ydi. Shunda ortga qaytib, qabriston oralab yurishni va to‘g‘on ustiga chiqishni rejalashtirdik.

Mollarni ham haydab, qabriston oralab o‘tib borsak, qabristonning u tomonini ham suv bosgan. To‘g‘onga o‘tish imkoni yo‘q. Suv to‘rt tomonimizni o‘rab olgandi. Judayam qo‘rqdik. Bizda bitta imkon qolgandi, u ham bo‘lsa, qabriston o‘rtasidagi tepalikka chiqib, jon saqlash edi. Biz mollarni ham haydab, o‘sha tepalik ustiga chiqa boshladik. Ko‘plab mollarimiz qo‘rqib, tepalikka chiqmadi va birin-ketin suvga g‘arq bo‘ldi. Biz bilan to‘rt bosh qo‘y tepalik ustiga chiqdi va men haydab borgan joyda jim turdi. Buni qarangki, suvning vahimasini hatto shu qo‘ylar ham bildi va jon saqlashga urindi. Suvni ko‘rib, hech qayoqqa qochmay, tinch turdi. Suv sathi ko‘tarila boshlagach, shu tepalikda qolib ketsak, non kerak bo‘ladi deb, mollarni tepada qoldirdik va qabriston yonidagi xonadan bir chelak suv, non hamda telefonimizni olib keldik. Soat 05:05 da qabriston tepaligi yonini butkul suv bosdi. Tepalik yerdan, taxminan, 3-4 metr balandlikda joylashgan bo‘lsa, faqat shu tepalikning usti qoldi. Boshqa hamma joyni, ko‘zimiz ko‘rib turgan to‘rt tomonimizni ham suv bosdi”, — deydi “Qo‘rg‘ontepa” mahalla fuqarolar yig‘inida yashovchi Abdimajid Qurbonov.

Abdimajid Qurbonovning aytishicha, atrofni suv bosgach, aka-ukalar qabriston o‘rtasidagi tepalikda turib, jon saqlash rejasini tuzgan.

“Suv borgan sari ko‘tarilib borardi. Birozdan so‘ng barcha mollarimiz va biz bilan tepalikka chiqqan qo‘ylarimizni ham suv olib ketdi. Akam va men esa suvda suzib, qaysi tomonga qarab yurishni rejalashtira boshladik. To‘g‘risi, hayotdan umidimiz uzilgandi. Shu yerda o‘lib ketsak kerak, deb o‘ylagandik. Shunga qaramasdan, atrofni kuzatib, daraxtlar tomonga suzib borishni reja qila boshladik. Adashmasam, soat, taxminan,  o‘nlarda vertolyot ko‘ringach, bizda yana umid paydo bo‘ldi”, — deydi suhbatdosh.

Abdimajidning aytishicha, qabristondagi tepalik yoniga kelgan vertolyot uni va akasini, shuningdek, ulardan biroz uzoqlikdagi uch-to‘rt kishini olib, ularni shu atrofdagi harbiy qismlarning biriga olib ketgan.

“Biz dadam qorovullik qiladigan qabristonga toshqindan 10 kun avval kelgandik. Shu yerda mol boqib, ishlarimizni qilib yurgandik. Toshqin kuni bir o‘limdan qoldik va o‘sha kunlar uchun Yaratganga shukronalar aytib yashayapmiz”, — deydi Abdimajid Qurbonov.

Toshqin kuni o‘g‘illarini qutqarish uchun ko‘chaga chiqib, suv tagida qolib ketgan Muhammadali Suyunov ham o‘sha kuni bir o‘limdan qolganini aytmoqda.

“Ertalab soat beshlarda o‘g‘lim telefon qilgach, tashqariga chiqdim. Diqqat bilan quloq solsam, g‘uvullagan ovoz eshitildi. Men bu ovoz nimaligini bilmadim. Shunda qo‘shnimiz bu ovoz suv ombori suvining ovozi ekanini, suv ombori to‘g‘onini suv urib ketganini aytdi. Ko‘z oldim qorong‘ilashdi. Uyga kirib, qachon velosipedni minib chiqqanimni bilmayman. O‘zimga kelsam, ko‘chada ketyapman. Taxminan 5-6 kilometr yo‘l bosib, o‘g‘illarim turgan qabristonga keldim. Ammo qabriston oldidagi yo‘lni suv olib ketgani uchun qabriston tomonga o‘tolmadim. O‘g‘illarimga yordam berolmasligimni bilgach, uyda yolg‘iz qolgan ayolimni qutqarish uchun ortga qaytdim. Yo‘lda kelayotsam, men sal avvalroq o‘tgan yo‘llarimni ham suv bosib, o‘tib bo‘lmaydigan ahvolga kelgan ekan. Birozdan so‘ng men turgan joyga ham suv kelib, meni ham o‘pqoniga tortdi. Jon talvasasida suzishga harakat qildim. Ammo suv juda loyqa va ichida har balo bor edi. Shu boismi, o‘zimni eplolmay cho‘ka boshladim. Loyqa suv ham yutdim. Shunda otam ko‘zimga ko‘rindi va menga Muhammadali harakat qil, deya gapirgandek bo‘ldi. Shundan so‘ng o‘zimni qo‘lga olib, yana suza boshladim. Keyin ko‘p o‘tmay ‘lotok’ni ham urib ketdi shekilli, beton ‘lotok’ men tomonga qarab oqib kela boshladi. Shunda undan qochish maqsadida tezroq suzdim. Keyin bilsam, o‘sha kuni salkam ikki kilometr masofaga suzib borgan ekanman”, — deydi Muhammadali Suyunov.

Muhammadali Suyunovning aytishicha, u shu qishloqdagi qabristonda qorovul bo‘lib ishlaydi. Toshqindan avval uning o‘g‘illari shu qabristonga borib, otasining o‘rnida turgan.

“O‘g‘illarimning qabristonda qolib ketgani va o‘sha kuni ularni qutqarolmaganim meni juda qiynadi. Bo‘layotgan voqealarni ko‘rib, xayolimdan o‘g‘illarimning joni omonmikin, ularga hech narsa qilmadimikin degan o‘y o‘tardi. O‘zim bir o‘limdan qolganim yetmaganidek, bo‘layotgan voqealarni ko‘rib, o‘g‘illarim taqdirini o‘ylab, bir necha marta o‘lib-tirildim”, — deydi Muhammadali aka.

Voqealar rivoji haqida gapirgan suhbatdosh o‘sha kuni tushdan so‘ng, 17:00 larda u turgan hududga kelgan vertolyot uni ham xavfsiz hududga olib chiqqanini aytmoqda.

“Suvda ancha payt suzganimdan so‘ng, suv kamroq joyga borib jon saqladim. Ammo xayolimdan ikki nafar o‘g‘lim va turmush o‘rtog‘im sira ketmasdi. Bolalarimga nima bo‘ldi, uyda qolgan xotinim nima qildi, deya o‘ylardim. Meni olib ketishga kelgan vertolyot uchuvchilariga iltimos qilib, o‘g‘illarim qolgan qabriston tomonga uchdik. Borsak, qabristonni suv bosgan, o‘lik mollar oqib ketyapti. Ammo tirik jon ko‘rinmasdi. Bu esa meni battar sarosimaga solardi. Yaratganga shukrki, o‘sha kuni kechki payt o‘g‘illarim omonligi, xotinim salomatligi haqida xabar topdim”, — deydi Muhammadali Suyunov.

“Daryo” bilan suhbatda bo‘lgan ota-o‘g‘illar boshiga shunday tashvish tushganda butun respublikadan ularga ko‘mak kelganini, bu yordamlarni hech qachon unutmasligini aytmoqda.

“Allohga shukr, ana shunday kunlar ham boshimizdan o‘tdi”, — deydi voqeamiz qahramoni Abdimajid Qurbonov.

Operatorlar: Ma’murjon Obrahmatov, Dilruh Isomiddinova