Ko‘pgina tadqiqotlar shuni isbotladiki, ba’zida ko‘rish qobiliyati ongni osongina aldashi mumkin. Derazadgi soyalar yoki qorong‘i xonadagi buyumlar biroz vaqt davomida boshqa narsa deb tasavvur qilinadi. Suratlar ham xuddi shunday: gohida tasvir aniq bo‘lishiga qaramay, bir necha marotaba qayta ko‘rib chiqish kerak.

“Kanalizatsiyani tekshirish vaqtida olingan suratlarni tekshirayotganimda kimdir menga quduq tubidan tikilib qolganini payqadim”.

Shunchaki yerdagi disk yuzasiga tuproqlar sochilgan.

Hozirda parijdagi Triumfal arkasi shunday ko‘rinadi.

“Yolg‘on emas, hayratdaman”.

“Shaharni aylanib yurgan edim va ularni uchratdim”.

“Qayiqning eskirgan qismi xuddi dengiz o‘rtasidagi orol tasviriga o‘xshaydi”.

“U itni sayr qilish uchun qo‘yib yubordi va it oyoq kiyim bilan qaytdi”.

“Ushbu suratdagi itlarimning orasidagi farq anchagina katta”.

“Sevgilimning ko‘zoynagida ko‘zlar yo‘q, u shunchaki qandillarni o‘zida aks ettirgan”.

“Mushugim shunchalar ajoyib ediki, men uni yorug‘lik bilan rasmga oldim va mana shunday natija”.

Ushbu krem qutisi havoda muallaq turgandek, ammo qopqoq shunchaki rangsiz.

Bu yerda hech qanday kema yo‘q. Yaxshilab qarang, bu shunchaki soya.

Ichkari tomondan bu yozuv “2021”, ammo tashqi tomondan do‘kon xodimlari yordam so‘rayotganga o‘xshaydi.

Ehtimol, dinozavrlar shunday ko‘rinishda bo‘lgan.

“Uyga ketayotib, kimdir ikkinchi qavat derazasidan ko‘zlari sarg‘ayib qarab turganini payqadim. Ammo bu shunchaki chiroq va pardadan hosil bo‘lgan tasavvur edi”.

“Xuddi derazam oldida yong‘in yuz berayotgandek”.

“Hamyonimni yarim soat qidirdim”.

“Atigi 1 soniyaga chalg‘idim, o‘girilib qaradim-u, hayratdan qotib qoldim”.