Ba’zida hayot juda qiyin tuyiladi, aslida esa unday emas. Shunchaki insonlar kutayotgan narsalari ko‘pligidan arzimagan kamchiliklarni katta muammoga aylantirib yuboradi. Kichik mo‘jizalarni ko‘rish uchun esa odamlar o‘zini chalg‘itib, yorug‘ kunlar hali oldinda ekanligiga ishonch hosil qilishning o‘zi kifoya.
“Kunlardan bir kun tovug‘im qobiqsiz tuxum va tuxumsiz qobiq qo‘yipti. Ikkalasi ham buzilmagan”.
Sariq tarvuz. Ta’mi qiziliga qaraganda biroz mazasiz.
“Ispaniyadan tabiiy pirit kubigi”.
“Hammom oynasida hosil bo‘lgan tasvir”.
Daraxtning yarmi qurigan, yarmi esa aksincha.
“Bog‘imdagi ajoyib loviya”.
“Sayr vaqtida biz 31 ta omad keltiruvchi beda bargini topdik”.
Makkajo‘xori poyasi avtoturargoh asfaltidan unib chiqdi.
“Biz ulkan ninachini topdik”.
“Qarang, bulut patga o‘xshaydi”.
“Hamma buning kichkinasini ko‘rgani aniq”.
“Chaqmoq to‘g‘ridan to‘g‘ri yerga urdi”.
“Ushbu qo‘ziqorinni 5 yil avval sayr vaqtida topgan edim”.
“Mana, daryo tubidagi toshlar orasidan nimani topdim?! Bu qadimgi o‘q uchi”.
“Oshxonaga kirganimda kaltakesakning quruqlikka qarab suzayotganini ko‘rdim”.
Izoh (0)