Bugungi kunda har kim o‘zini suratkash deb atashi mumkin, buning uchun shunchaki qo‘l telefoni bo‘lsa bas. Ba’zida omad rol o‘ynasa, ayrim vaqtlarda birgina tugmachani bosish kifoya. Kutilmaganda mukammal suratlar dunyoga keladiki, ularning soxta emasligiga odamlarni ishintirish ham oson bo‘lmaydi.
“Men uch yildan buyon Nevskiyda quyoshni suratga olaman. Ba’zida kun quyoshsiz bo‘ladi, ba’zida esa bir zumda uni bulut to‘sib qo‘yadi”.
“Men bugun yalqov bilan vaqt o‘tkazdim”.
“Ushbu surat bir nechta kompozitsiyadan iborat, aksariyat kadrlar Kaliforniyada yomg‘irdan keyin olingan”.
“Men o‘zimni ajoyib suratkash deb hisoblamayman, lekin Shveysariyada tushirilgan ushbu kadr juda yoqadi”.
“Arizonadagi Antilop Kanyoni va samolyot hamda muvaffaqiyatli kadr”.
“Men suratni ushbu bolalarga sovg‘a qilmoqchiman”.
“Yaqinlarim tayyorlangan xamir, albatta, yuqori baholanishiga ishontirdi”.
“Qahva hayot ekanligining isboti”.
“Go‘yoki qor malikasining qasri kabi”.
“Quyosh nuri ostida o‘yga botgan it”.
“Raklama peshtaxtasi ko‘chani ikkiga bo‘lib qo‘ydi”.
“Quyish nuri, parda va mukammal uchburchaklar”.
“Tom xuddi pianino klavishlariga o‘xshaydi”.
“Suratga olgunimcha, bulut menga ‘zo‘r’ belgisini ko‘rsatdi”.
“Ular bir-birini to‘ldiradi”.
“Fijidagi kamalak buluti”.
“Men ushbu suratni Ostin yaqinida mart oyida tushirdim”.
“Mushugim xuddi quvurni yuvayotgandek”.
Izoh (0)