Surxondaryo viloyatining Qumqo‘rg‘on tumanidagi “Ko‘ganli” mahallasida yashovchi aholining davlat idoralari-yu, mas’ul rahbarlarga bo‘lgan ishonchi so‘ngan. Boisi ularni yillar davomida qiynab kelayotgan muammoga mutasaddilar e’tibor ham qaratmagan. Bu haqda “Daryo”ga jurnalist Vazira Egamberdiyeva ma’lum qilmoqda.
“Daryo”ga murojaat qilgan aholi mahalla ichkarisidagi yo‘lda harakatlanish noqulaylik tug‘dirayotganidan, yo‘l tor va notekisligidan shikoyat qilmoqda. Ularning aytishicha, bir necha yillardan buyon mutasaddi tashkilotlarga xabar berilgan bo‘lsa ham hatto mas’ullarning o‘zlari kelib o‘rgansa ham natija yo‘q.
Mahalla ahlining muammosini o‘rganish maqsadida manzil sari odimladik. Avtomobilda o‘ydim-chuqur yo‘llardan harakatlanishimizga to‘g‘ri keldi. Hatto ba’zi joylarda qarama-qarshi tomondan harakatlanayotgan avtomobilga yo‘l berib so‘ng manzilda davom etganimiz ham bor gap. Ko‘chaning notekisligi bir dard bo‘lsa, yo‘lning torligi ikkinchi dard. Avtomobillar harakatlanganida piyodalar, piyodalar harakatlanganida esa avtomobillarga harakatlanish uchun yo‘l qolmaydigan “Ko‘ganli” mahallasi shunday muammolar girdobida yashamoqda.
Ma’lum bo‘lishicha, bundan 3 oy ilgari ko‘chaga qum-shag‘al to‘kilgan, ammo ish o‘sha holatda qolib ketgan.
— Yo‘limiz mana shunday—notekis. To‘g‘risi, kasb taqozosi bilan boshqa tumanlarga ko‘p boraman, — deydi kirakash haydovchi. — Yo‘llariga havasim keladi. Tekis, ravon. Kam vaqt va kam yoqilg‘i sarflaysiz. Bizning yo‘llar-chi? Yo‘lning torligi yetmaganidek, bizni kalaka qilgandek ko‘chalarimizga qum to‘kib ketishdi. Bitta mashina zo‘rg‘a yuradi. Piyodalar qanday yursin?
— Yomg‘irli kunlarda ko‘chamizdan yurib bo‘lmaydi, — deydi aholi vakillaridan biri Oysoat Normurodova. — Farzandlar, nabiralar maktabga ketganida yurak hovuchlab o‘tiramiz. Eson-omon borib kelsin deb.
Mahallada yashovchi Jamila Zoirovaning aytishicha, yo‘lning bunday ahvoli sabab bemor uchun chaqirilgan tez tibbiy yordam ham o‘z vaqtida kelolmaydi.
— Yaqinda betob onamga “tez yordam” chaqirdik. “Oltinsoy” tumanida turadigan ukam yetib keldiki, tez yordam mashinasidan darak yo‘q. 30 daqiqada ham kelolmadi. Men shifokorlarni ayblamayman, negaki yo‘llarimiz bu darajada ekan ularni ayblasak xato bo‘ladi. 10 yildan buyon yo‘limizni ta’mirlab berish uchun murojaat qilmagan tashkilotimiz qolmadi. Hech kim bizni tinglamaydi, — deya shikoyat qiladi Jamila Zoirova.
Mahalla ahlining aytishicha, mazkur masala yuzasidan Prezident portaliga ham murojaat qilingan. Ammo murojaatchidan tushuntirish xati yozdirib olinib, “mas’ullarga ishlar qilindi” deb yolg‘on ma’lumot berilgan.
— 2014—2015-yillarda murojaatimiz yuzasidan “qaysidir vazirlikdanmiz”, deb ikki-uch kishi kelib ahvol bilan tanishgandek bo‘lgandi, — deydi aholi vakillari. — Lekin shu bo‘yi jim bo‘lib ketishdi. 2017—2018-yillarda ham Prezident portaliga murojaat bilan chiqdik. Ammo natija bo‘lmayapti. Mahallaning o‘rtasidagi ikki chaqirim masofaga tosh to‘kdimi-yo‘qmi, qolganini ham tez kunda to‘g‘irlab beramiz deb “yo‘l ta’mirlandi” degan mazmunda yozdirib ketishgan. Portalni ham tushuntirish xati bilan yopib yuborishgan ko‘rinadi.
Mahalla ahlining iqroriga ko‘ra tumanning ayni kundagi rahbariga bu haqda murojaat qilinmagan.
— To‘g‘ri tumanimizning yangi hokimiga bu masala yuzasidan na og‘zaki va na yozma xabar berganimiz — deydi murojaatchilar. — Ammo oldinigi tuman hokimiga bot-bot aytaverib, tinkamiz qurigan.
Shu mahallada yashovchi Fahriddin Avazovning shikoyat qilishicha, yo‘l belgilari va piyodalar harakatlanishi uchun yo‘lakcha yo‘qligi sabab ko‘chada YTHlar soni ortgan.
— Bir necha kun oldin ikki o‘quvchini avtomobil urib yubordi. Bu vaziyatda haydovchini ham, piyodni ham ayblay olmaysiz. Hammasi yo‘llarning rasvoligidan, — deydi Fahriddin Avazov. — Birorta mas’ul, birorta mard yo‘qki shu muammo bilan ozgina qiziqsa. Televideniyedan ham kelib yo‘llarni tasvirga olib ketishgandi doimgidek natija yo‘q.
Mahallada yashovchi aholining aytishiga qaraganda yo‘lning yomonligi sabab kira qiluvchilar ham bu mahallaga kelishmas ekan.
— Biror joyga borsangiz mahallaga keladigan avtomobil topolmaysiz, — deydi Muqaddas Zoirova. — Bir-ikkita kirakashlar bo‘lishi mumkin. Ular ham anchagina eskirib qolgan mashinalarda bo‘lishadi. Eski ekanligi-ku mayli, bitta mashinaga bir kishilik oldi o‘rindiqqa uch kishi, orqa o‘rindiqda esa 5 kishi chiqishga majbur bo‘lamiz. Mashina yo‘qligidan majburan rozi bo‘lishadi shunga ham. Tunov kuni men ham mahallaga qaytishim kerak edi. Old o‘rindiqqa hech kimni olmang, pulini beraman, deb kelishgan edim. Bir homilador kelinchak kelib qoldi. Orqada faqat erkaklar, ayol majburlikdan orqa o‘rnidiqqa beshinchi yo‘lovchi bo‘lib o‘tirishga majbur bo‘ldi. Rahmim keldi, rosti. Ikki kishining pulini haydovchiga berdim-da, o‘z o‘rnimni homilador ayolga bo‘shatdim.
Holatni o‘rganib ortga qaytar ekanmiz, aholining tashkilot rahbarlariga, muammoni yechuvchi mutasaddilarga ishonchi qolmagani yaqqol sezilib turardi.
— Bari befoyda. Shuncha murojaatlar natija bermaganda bunisidan naf chiqarmidi? Televideniyedanmiz deb kelishdi, vazirlikdanmiz deb kelishdi. Ammo natija chiqmadi-ku, — deydi Bekzod Eshqobilov.
Kuzatamiz, bu safar mas’ullar nima deyishar ekan?
Izoh (0)