Xalqaro press-klub rahbari Sherzod Qudratxo‘jayev o‘zining Facebook’dagi sahifasida Qozog‘istonda bo‘lib o‘tgan Yevroosiyo mediaforum yakunlari va bugungi kundagi siyosat olami yetakchilari haqidagi o‘z fikrlarini bildirdi.

Yaqinda Qozog‘istonda bo‘lib o‘tgan Yevroosiyo xalqaro mediaforumida ishtirok etib qaytdim. Ko‘p jarayonlarni ko‘rdim, ko‘p narsani o‘rganishga harakat qildim. Ko‘p o‘ylar, fikrlar keldi.

Dunyoda kechayotgan murakkab jarayonlar xususida katta mamlakatning sobiq prezidenti, Yevropa ittifoqining birinchi raqamli amaldorlari, yirik mega korporatsiyalar vakillari ma’ruzalari ko‘p mavzular uchun yangi ilhomlar berdi.

Tushundimki, bugun davlat qanchalik katta bo‘lmasin tor milliy chegaralar ichiga berkinishi dunyodan ortda qolish demakdir. Bugun esa dunyo XX asrdagi dunyo emas.

Ba’zilar bilan suhbatlashganda aytishadi Cherchill, Ruzveltlar o‘tib ketdi, Margaret Tetcher, Fidel Kastrolar kabi buyuk siyosatchilar ham yo‘q. Olamshumul qarorlar ham yo‘q.

Men bu fikrga qo‘shilmayman. XX asr bilan bugungi shiddatni umuman taqqoslash mumkin emas. U paytlar olam boshqacha tamoyil va qoidalar bilan yashagan. Davlat rahbari uchun bir sutkada 12 soat kun bo‘lgan. Qolgan 12 soat tun bo‘lgan.

Bugun esa sutkada 24 soat kun. Mamlakat ahli sokin uyquga ketganda, dunyoning boshqa qit’asi uxlamaydi. Biz ertalab turganimizda biz uchun sokin o‘tgan bu tunda ancha voqea, jarayonlar, o‘zgarishlar ro‘y bergan bo‘ladi. Endi uyg‘onib ularni nafaqat quvib yetib olish, balki o‘zib ham ketish kerak.

Dunyoda kechayotgan siyosiy, iqtisodiy buhronlar oqimida cho‘kib ketmaslik uchun har daqiqada tahdid solayotgan global o‘zgarishlarni oldindan ko‘ra olishlik uchun hozir oldingidan ko‘proq ishlash kerak. Kerak bo‘lsa, bedor bo‘lish zarur.

Ilgari qarorlarni qabul qilish osonroq bo‘lgan. Bugun Mirziyeyov, Putin, Trampga oldingilarga nisbatan og‘irroq. Chunki chegara bilmas globallashuv avjida, Internet fenomeni ham mavjud. Kurrai zamin aholisi sakkiz milliardga qarab ketyapti. Urushlar va tahdidlar ortmoqda. Oddiy suv yoki bir parcha yer uchun qonli kurashlar avj olmoqda. Bu paytda esa Lider qarorni yetti o‘lchab, tez qabul qilishi kerak. Chunonchi, demokratiya so‘zi “shunchaki” demokratiya uchun ham ishlatilmayapti. U voqe’likka aylanib bo‘ldi.

Prezidentimiz Shavkat Mirziyeyov shaxsiga jurnalist emas, balki oddiy inson sifatida nazar solishga harakat qilib ko‘rdim.

Kuni kecha xalqimiz muborak Hayit bayramini ko‘tarinki kayfiyatda kutib oldi. Kimdir qarindosh urug‘inikiga, kimdir tobora chiroy ochib borayotgan shahrimiz xiyobonlariga, qizlar kelin ko‘rishga, erkaklar fotihaga, kimdir esa ota-onasini ko‘rish uchun tug‘ilib o‘sgan diyoriga yo‘l oldi.

Ko‘pchiligimiz oilamiz davrasida chiroyli dasturxon yozib, bayramni xursandchilik bilan kutib oldik. Meni hayratlantirgan va qalb ko‘zimni yanada ravshanlashtirgan bir voqea Shavkat Mirziyoyev Hayit kuni hech kim o‘ylamagan joyga bordi. Ruhiy kasalliklar shifoxonasi va Kattalar muruvvat uyiga borishga mardlik har kimga ham emas. Ayniqsa yilda bir kun bo‘ladigan bayramda.

Aslida bu dunyoda kim sog‘ligi, kim zaifligi Allohga ma’lum. Lekin aynan shu kuni mehrga muruvvatga muhtoj, jamiyatdan uzilib qolgan odamlar holidan xabar olish to‘g‘risi mening ham, sizning ham xayolimizga kelmagan ish bo‘ldi. Prezident ham inson, u ham yilda bir bo‘ladigan bayramni qarindosh urug‘lar, yaqinlar davrasida o‘tkazishga haqqi bor.

Lekin yo‘q. Bu kunni haqiqiy muhtojlar yetimlar holidan, taqdiri bilan shu holga tushib qolgan odamlarning issiq sovug‘idan xabar olish Alloh nazdida buyuk ishdir. Nogahon ko‘z oldingizga VIII—IX asrdagi Sharqning buyuk xalqparvar xalifasi Xorun ar-Rashidning xayrli ishlari gavdalanadi.

Sherzod Qudratxo‘jayev, Xalqaro press-klub rahbari