Сайёрадаги деярли барча оналар хоҳ йўлбарс, фил ёки тимсоҳ бўлсин болаларини асраб-авайлаб, уларга ғамхўрлик қилади ва улар бу бешафқат дунёда омон қолишлари учун ҳамма нарсага тайёр туради. Шунинг учун оналар ҳар доим ҳимоя, мулойимлик, масъулият ва ғамхўрлик тимсолидир.
Ҳаётининг биринчи дақиқаларидан бошлаб она бағрида.
Она меҳри ҳаммага етади.
Ширин сўзларни унинг қулоғига пичирлайман.
Онани қанча яхши кўрсак арзийди.
Тўсатдан қучоқлашиш.
Ахир у ҳар доим бизни яхши кўради.
Биз ширин уйқуда бўлсак-да, онам доимо ҳушёр туради.
Меҳрини аямайди.
Қалбан илиқликни ҳам.
Ёнма-ён ётиб, бир-биримиздан завқланамиз.
Онам билан ўзимни хотиржам ҳис қиламан.
Болалигимиздан унинг думига ёпишиб оламиз.
Ёки ухлаб қолгунимизча ёнимизда ётади.
Чунки ҳар кимнинг онаси ягона ва у учун жуда қадрли.
Изоҳ (0)