Хонанда Азамат Шарипов “Севимли” телеканалининг “Машҳурлар” кўрсатувига берган интервьюсида ҳаётидаги синовли йиллар, қизи вафот этгани ва узоқ йиллик ижодий танаффусга нима сабаб бўлгани ҳақида гапириб берди.
“Кураш майдонида бўлдим ва яшаш учун курашдим”
Қизим 22 ёшида вафот этди, уни ўз қўлларим билан ерга қўйдим. Уч-тўрт йил шу билан оввора бўлиб қолдим, чунки қизим саратонга чалинган эди. Кўп елиб-югурдим, бироқ олиб қололмадим. Оғриқли нуқтам шу ерда бўлиб қолди. Биз оддий бандамиз, Аллоҳнинг ишига аралаша олмаймиз. Якка-ю ёлғиз қизимни олиб бориб ерга қўйдим, тўйларини қилгандим. Унинг ортидан онам ҳам вафот этди, жигарим серроз бўлиб қолди. Бўлди, шу билан Азамат Шарипов тамом бўлди, деган фикрлар овоза бўлиб кетди. Мен буни пиар қилиб, овоза қилмадим. Ҳеч қаерга чиқмадим, ҳеч ким билмайди.
Нега кўринмайсиз, деб савол беришади. Ҳаммаси яхши, деб индамай қўяман. Кураш майдонида бўлдим, яшаш учун курашдим ва жигар масалаларини, ички орган масалаларини енгиб ўтдим. Касалликлардан қутулиб, энди соғаяётганимда бирданига инсулт бўлиб қолдим. Эрталаб турсам, ҳеч кимни танимаяпман, исмимни ҳам эсимдан чиқариб юбордим, ҳаёт завқи нималигини ҳам билмайман. Йиллаб қимирлолмай ётдим. Тўшакка михланиб ётганимда ҳаёт гўзаллигини ҳис қила бошладим. Яна ўрнимдан туришга, яшашга журъат топдим. Яна ижод қилишга, қўшиқларимни тиклашга киришдим. Кейин санъат ва маданият олийгоҳига қайтдим, ҳозирда доцентман.
Изоҳ (0)