“Профессионал раққоса бўлади, деб ўйламаганмиз”. Паризоданинг онаси унинг болаликдаги касаллиги туфайли рақсга бергани ҳақида (видео)

“Ниҳол” мукофоти совриндори, маҳоратли раққоса Паризоданинг онаси Лобар Шерматова қизининг соғлиғида муаммо бўлгани сабабли рақсга боргани, болалиги ва у “юлдузлик касали”га чалинмагани ҳақида гапириб берди.

Паризоданинг онаси қизи соғлиғидаги муаммолар сабаб рақсга боргани ҳақида

Ёшлигидан йўталиб юрар эди, шифокорга олиб борганимда, уни гимнастика ёки сузишга бериш керак деган. Кейин телевизор кўриб ўтирганимизда рақс тушаётганларга кўзимиз тушган. Шундан кейин рақсга берганмиз, аслида соғлиғи учун олиб борганмиз, раққоса қилиш хаёлимизга ҳам келмаган. Ҳозир соғлиғи ҳам яхши, Аллоҳ насиб қилган экан, раққоса бўлиб кетди.

“Феъл-атвори ўғил болаларникига ўхшарди, ҳеч нарсадан қўрқмас эди”

Паризода таътил вақтида ҳам тинч ўтирмас эди. Қўшнимизникига чиқиб дизайнерликни, соч турмаклашни ўрганарди. Қўшнимиз унга етадигани йўқ, дерди. 13-14 ёшида янгилик қилишга интилар эди. Гўзаллик салонининг эгасига ҳам унақа қилайлик, бунақа қилайлик деб ўргатган экан. Ундан ташқари каратэ ва сузишга ҳам қатнашган. Сузиш бўйича ҳам биринчи ўринни олган, ўзининг қизиқиши бор эди. Мен қиз боланинг ишини қил, дердим. Феъл-атвори ўғил болаларникига ўхшарди, ҳеч нарсадан қўрқмас эди.

“Йигитлар яхши кўриб оналарини олиб келарди, оналари эса шарт қўярди”

Синфида учта Дилноза исмли қиз бор эди. Хореографияга борса, тўртта Дилноза исмли қиз бўлган. Ундан ташқари хореографияда тадбир бўлган, Достон билан Паризода айтган “Паризода исмингиз” деган қўшиқни Дилноза билан битта бола айтиб чиққан. Шу билан Паризода бўлди.

15ёшидан совчилар келарди, ҳали ёш дедик. Кейин 16 ёшга киришини, пасспорт олишини кутишди. У эса ниятларим, олдимга қўйган мақсадларим бор деди. Давлат унвонларини олишим, ўқишим, чет элга чиқишим керак деб кўп совчиларни қайтарган. Йигитлар яхши кўриб оналарини олиб келарди, оналари эса шарт қўярди. Қайнонам билан кутиб олар эдик, рақсга боришига ҳам улар сабабчи бўлган. Келган совчилар қизингизни яхши кўрамиз, ўғлимиз ҳам яхши кўради, фақат рақсини ташласа, келин қиламиз деб бизга шарт қўярди.

Қайнонамнинг жаҳли чиқарди, раққоса бўлиб нима ёмон иш қиляпти, сизлар бунинг бир соатлик машғулотини қилсангизлар чидай олмайсизлар. Рақси билан қабул қилсангизлар майли, бўлмаса йўқ дерди. Куёвим қизимни Озодбек Назарбековнинг концертида, саҳнада кўриб қолган.

“Бирга юрганимизда ҳам нечта одам расмга тушайлик деб келади, қўй, десам эринмасдан расмга тушаверади”

Мен учун у ҳали ҳам ўша-ўша Дилноз, юлдуздек туюлмайди. Масалан, бирор жойга борсам, Паризоданинг ойиси деб айтишгандан кейин бошқача бўлиб қолишарди. Қизимсиз юрсам ҳам ҳурмат қилиб кутиб олишади. Бирга юрганимизда ҳам нечта одам расмга тушайлик деб келади, қўй, десам, эринмасдан расмга тушаверади. “Юлдузлик касали”га чалинганда кетиб юборарди. Кетаётган, кечикаётган бўлсак ҳам кеч кимга қаршилик билдирмасдан ҳамма билан расмга тушаверади.