Сотувчилар томонидан ҳақиқий бўлмаган асалларни сотиш учун бир нечта ҳийла-найранглар қўлланади. Сифатли ва табиий асални синтетик ёки суюлтирилган асалдан фарқлаш учун уни ҳидлаб кўриш ва синчиклаб кўздан кечириш лозим, дея маслаҳат берди асаларичи Наталья Моторина.
Мутахассис сўзларига кўра, агар асалда кўпик ва пуфакчалар бўлса, бундай маҳсулотдаги органик моддаларнинг ачишидан дарак беради. Яъни, асалга сув қўшиб, эритилган деганидир.
Ранги тиниқ бўлмаган, ичида доғлар ва қуйқалар мавжуд асал ҳам табиий эмас. Агар асалнинг ҳиди жуда заиф бўлса, унинг сифати пастлигини ва қўшимчалар солинганини билдиради. Асалнинг таъми ширин эмас, балки бир оз тахир бўлиши унга сироп қўшилганини англатади.
Суюқ турдаги асал мавсуми кузда тугайди ва қиш келгунча маҳсулот албатта кристалланиши керак. Шунингдек, табиий асал қоронғи жойда, 16-20 даража ҳароратда, герметик жиҳатдан ёпиқ шиша ёки сопол идишларда сақланиши лозим. Металл идишда асал тез оксидланади. Алюминий ва мисдан тайёрланган идишлар эса асал сақлаш учун хавфли — ушбу металлар билан таъсирлашганда асал ўзида заҳарли бирикмалар ҳосил қилиши мумкин.
Изоҳ (0)