Паризода тахаллуси билан танилган раққоса Дилноза Сафарова етти ёшида санъатга қадам қўйган. Салкам 30 йиллик тажриба унинг халқ меҳрини қозонишига сабаб бўлган. Шу билан бирга раққоса қийин кунларни ҳам бошдан ўтказган. Айрим ҳолларда бу қийинчиликлар уни санъатдан кетишга ҳам ундаган.
“Барибир раққоса бўлмайди”
Паризода санъатга бутунлай алоқаси бўлмаган оилада таваллуд топган. Шу боисдан ҳам ота-онаси унинг раққоса бўлишига жиддий қаршилик қилишади.
— Бувим қиз фарзанд кўрсам рақс тўгарагига олиб бораман, деб ният қилган экан. Аммо қиз фарзанд кўрмагач, бор умид набирадан бўлган. Бувим беш ёшимдан бошлаб эринмай турли тўгаракларга олиб борган. Улар ичида рақсга меҳрим уйғонган. Бунинг боиси, бувимнинг ўзи санъацевар инсон бўлган ва уйга келиб ҳам машғулотларни ўтарди. Етти ёшимдан бошлаб рақс билан жиддий шуғулланишни бошлаганман. Аммо бу ота-онамга умуман ёқмаган. “Рақснинг нима кераги бор, барибир раққоса бўлмайди”, деб кўп гапиришарди. Бошланғич синфда ўқиётганимдан бошлаб, турли кўрик танловларда иштирок этардим. Мактаб дарслари ва рақс машғулотларидан шунчалик чарчардимки, ҳатто қўлимни кўтаришга ҳам кучим қолмасди. Онам иштиёқимни сўндириш учун машғулотдан қайтгач кўп иш буюрарди. “Болага раҳмингиз келсин, ҳоли қолмади”, деб бувим уришса яна мавзу рақснинг нима кераклигига бориб тақаларди. Шу орада бувим қаттиқ бетоб бўлиб қолди. Мажбурликдан машғулотларга онам олиб борди. Рақснинг қийинчилигини кўрибгина санъатга меҳри уйғонди, — дейди Паризода.
“Раққосага ҳеч ким уйланмайди”
Раққоса болаликдан негатив гап-сўзлар уни чарчатгани, турмушга чиқмайди деганларни уялтиришга аҳд қилгани ҳақида сўзлаб берди.
— “Қизингиз турмушга чиқолмайди, чунки ҳеч ким раққосага уйланмайди”, деб кўп гапиришарди. Бундай гап-сўзлардан ота-онамнинг кўнгли оғрирди. 14 ёшимдан бошлаб давлат миқёсидаги кўрик танловларда иштирок этишни бошладим. 15 ёшимда яккахон рақсим билан халқаро “Шарқ тароналари” фестивалида иштирок этганман. Ўшандан кейин одамларнинг менга бўлган муносабатлари ўзгариб, ҳавас қилишларини айтишган, — дейди раққоса Паризода.
“Бўйинг паст, чеккароқда ўйнайвер”
Паризода бўйи пастлиги учун тадбирларда бир оз камситилгани ҳақида ҳам эслаб ўтди.
— Бўйим 162 см эди. Бу раққоса учун бир оз пастлик қилади. “Сени бўйинг паст чеккароқда ўйнайвер”, деб камситишлари кўнглимга оғир ботган. Кейин “Ҳа деб мимика ишлатма”, деб койишарди. Ҳатто, шундай пайтлар бўлганки, хореография ўқиётганимда устозлар очиқчасига “Бу рақс эмас, шу ҳам ҳаракатми?” деб қўпол гапиришарди. Аммо уларнинг ҳеч бири “Кел, сенга тушунтирай. Бундай ўйнама, мана бу ҳаракатни қилма”, демасди, — дейди Паризода.
“Метрода ухлаб қолардим”
Раққоса 20 ёшига қадар жамоат транспортидан фойдалангани ва у билан боғлиқ қизиқарли воқеаларни эслади.
— Метрода ўқишга қатнардим, уйимиз Янгиободда, хореография билим юрти эса “Космонатлар” метросида эди. Метродан чиқиб ҳам анча масофани пиёда босиб ўтардим. Қўлимда ҳар куни камида иккита пакет бўларди. Чунки саҳна либосларини ўзимиз билан олиб келардик. Кеч қолмаслик учун шу қадар тез югурардимки, асти қўяверасиз. Айниқса концертдан қайтаётганимдаги кўринишим жуда ажойиб бўларди. Улама соч ечилгандан кейин сочларим патак бўлиб кетарди. Метрога тушишим билан кўзим илиниб кетаверарди. Ўша пайтда мен суратга тушган клиплар ойнайи жаҳонда тинмай айланаётган ва метро бекатида каттакон қилиб ўсимлик ёғининг рекламасида тушган суратим илинган экан. Кўзим илиниб бошим у ёқдан бу ёққа чайқалиб турган пайтда тўғримдаги йигитлар кулиб суратга олишаётган экан. Чўчиб уйғониб кетганман ва кўринишимдан уялганман. Ўшанда бувим жамғариб юрган пулларини бериб, илк машинамни сотиб олиб берган, — дейди раққоса Паризода.
“Ролимдан уяламан”
Раққоса илк клипдаги иштироки ва фильмлардаги роллари ҳақида айтиб ўтди.
— Хореография олий мактабига режиссёрлар келиб, клипларга кўп таклиф этишарди. Ҳар доим турли сабабларга кўра рад этардим. Кейин бўлди, энди суратга тушаман, деб аҳд қилганман. Клипга таклиф этишган ва кийиниб борсам бир ёш йигит бу ёқдан бу ёққа ўтиб, камераларни ташиб юрибди. Аввалига эътибор бермаганман, кейин бирорта машҳур хонандани кўрмаганимдан кейин “Ўзи кимнинг клипи”, деб сўраганимда “Менинг деган”. Бу клип иккимизнинг ҳам дебютимиз бўлган. Ундан кейин Анвар Собировнинг “Сени севдим” клипида суратга тушганман. Аммо бу клипдаги иштирокимдан ҳалигача уяламан. Фильмда ҳам суратга тушганман, аммо жуда тажрибасиз бўлганим ҳозир ўзимга сезилади, — дейди раққоса Паризода.
“Турмуш ўртоғимга ишонганман”
Паризода 2012 йили Шерали Сафаров исмли тадбиркор йигит билан оила қурган. Санъат вакиллари орасида ҳам унинг ошиқлари кўп эди.
— Бир боқишда шу инсон мени бахтли қила олишига ишонганман. Албатта, энг биринчи “Санъатимга қарши эмасмисиз?” деб савол берганман. У киши тушунаман ва қадрлайман дегандан кейин тўйга рози бўлганман. Тўйимиз махсус сценарий асосида, узоқ вақт тайёргарлик кўриб ўтказилган. Ўша пайтларда тўйлар дрон ва вертолётларда сурат олинмасди. Айнан стадионда “Маррй Ме” маросимини ўтказганмиз ва тасвирлар вертолётда юқоридан олинган, — дейди Паризода.
“Энди санъатни йиғиштирсин...”
Албатта, ҳар бир оиланинг ўзига яраша муаммолари ва тош-торозуси бўлади. Хусусан, Паризоданинг ижодни давом эттиришига турмуш ўртоғининг яқинлари қарши бўлишади.
— Аввалига тушунмовчиликлар бўлган. “Энди санъатни йиғиштириб, фарзандли бўлиш ҳақида ўйласин, одамлар нотўғри тушунишади”, дейишган. Шунда турмуш ўртоғим билан очиқчасига гаплашиб олганмиз. Тўйдан олдинги ваъдаларини эслатганимда вазминлик билан “Майли санъатингизга қарши эмасман, аммо феъл-атворингизда бирорта ўзгариш сезсам ҳаммасига нуқта қўямиз”, деган. Санъатдан кетмаслик учун уй ишларига ҳам улгуришга ҳаракат қилганман. Сёмкадан вақтида келардим, ҳар бир дақиқам ҳам ҳисобли эди. Бора-бора турмуш ўртоғим ва оила аъзоларимни санъат оламига олиб киролдим. Қайнонам бу борада кўп ёрдам берди, — дейди раққоса Паризода.
“Рақсдан даво топдим”
Паризода ўзини қадрсизлангандек ҳис қилгани, саломатлигидан жиддий муаммоларга учрагани сабаб рақсдан бутунлай кетишга қарор қилган пайтлари ҳам бўлганини яширмайди.
— Тадбирларда ҳамиша фаол бўлишга, ўзбек санъатини маҳорат билан кўрсатишга ҳаракат қилганман. Аммо эътиборсизлик инсонни кўнглини чўктирар экан. Саҳнадан ранжиб, ансамбл тузиб тўйларда фаол бўлишга ҳаракат қилдим. Аммо бир-икки йил аввал руҳан жуда қийналдим. Чунки бор энергияни сарфлаб рақс тушасиз, одамлар эса овқатини еб сизга эътибор ҳам бермайди. Бу ижодкор учун жуда оғир. Шундай вазиятда санъатдан кетишга ҳам қарор қилгандим. Унинг устига умуртқа поғонамда жиддий касаллик аниқлангани ҳақида ҳам айтишганди. Рости ўша пайтда шифокорларнинг огоҳлантиришига эътибор ҳам бермаганман. Аммо ҳаммаси яхшилик билан якунланди. Рақс мени оғир ҳасталикдан қутқарди. Доимий ҳаракат ва негатив ўй-фикрларни ўзидан чиқариб ташлаш ҳам кўплаб касалликларнинг олдини олар экан, — дейди раққоса Паризода.
Паризоданинг уч нафар фарзанди бор. Эъзоза ва Саъдия онаси каби рақсга қизиқишади.
Изоҳ (0)