“Севимли” телеканалининг “Машҳурлар” кўрсатувида машҳур санъаткор аёллар ўзларининг қандай ҳайдовчи эканликлари ҳамда илк машиналари билан боғлиқ хотиралари ҳақида сўзлаб берди.

Насиба Қамбарова: “Машина эркаклардан кўра аёлларга кўпроқ зарур”

— Кўп йиллик тажрибага эга ҳайдовчиман. Дадамни кўрмаганман, чунки икки ойлик вақтимда урушга кетиб, қайтиб келмаган. Онам бир кўзлаб боқса-да, барча шароитларни яратиб беришга ҳаракат қиларди. Илк машинамни “Улуғбек юлдузи” видеофильмида суратга тушгандан кейин харид қилганман. Роль катта бўлгани учун гонорарим ҳам шунга яраша бўлган. Онам ҳам йиғиб юрган пулларини берган. У пайтларда “Волга” машинасининг обрўси жуда юқори эди. Ҳатто, рулга ўтирган аёлларга ҳам бошқача ҳавас кўзи билан қарашарди. Чунки у пайтларда камдан-кам аёллар машина бошқаришарди. Менимча, машина эркак кишидан кўра, аёлларга кўпроқ керак. Ҳозир набира келинимда ҳам машина бор. Уч боласини ўқув курсларига, спорт машғулотларига олиб боради, — дейди Насиба Қамбарова.

Хосият Ҳусанова: “Инструкторни ўз машинасидан тушириб қолдирганман”

— Илк машинамни бундан роппа-роса 21 йил аввал харид қилганман. Чунки ўша пайтларда чекка қишлоқларга кўп таклиф этишарди. У ерга бориш ва кечга қайтиш муаммо бўлгани учун ўзимга машина олмасам бўлмайди, деганман. Бор пулимни тўплаб, қўшимчасига қарз ҳам кўтариб, 1982 йилда ишлаб чиқарилган эски машинани харид қилгандим. Уни “чириб” кетган деса ҳам бўларди. Аммо машина мен учун ниҳоятда қадрли эди. Машина ҳайдашни ўрганишим ҳам жуда қизиқ кечган. Хўжайиним раҳматли машина ўргатувчи инсон билан таништириб қўйган. Асабданми билмадим, унга ҳам оғир гапириб юборардим. У “Газни босманг” деб кўп айтарди. Бир куни жаҳлим чиқиб “Тушинг машинадан” деб бақириб берганман. Аслида машина у инсонга тегишли эди. “Майли машинадан тушаман, фақат айбим нимада?” деб сўраганда “Ўзингиз газни босиб, тухмат қиласиз. Нега бунақа одамсиз-а?” деб койиб бергандим. Кейин билсам инструктор фақат тормозни  босар экан. Беш кунлик машғулотдан кейин инструктор нега керак, деб ўйлаб қолганман. Чунки ўзимга жуда ишонардим, — дейди актриса Хосият Хусанова.

Раъно Ярашева: “Калит менда аммо кўчада машинам йўқ”

— Болалигимдан машина ҳайдашга қизиқардим. Ўзи ўғил болаларнинг ичида улғайган қизларга машина ювиш, тузатиш ҳам оддий ҳолга айланиб қоларкан. Илк шахсий автомобилим Тico бўлган. Ўша йиллари шу русумдаги машинани аёллар ҳайдаши урфга кирганди. Янги машина олган пайтимда “Меҳробдан чаён” спектаклининг радиоинценировкаси қилинадиган бўлди. Кечга қолмайлик деб ҳаммамиз шошиб радиога келдик. Овозлаштириш ишлари тугагач, бошқа студиядаги ишларимни ҳам якунлаб, ташқарига чиқсам машинам йўқ. Калит менда, машинани эса қаерга қўйганимни эслолмайман. “Машинамни ўғирлаб кетишдими?” деган фикрлар ҳам ҳаёлимдан ўтди. Тағин ўзимни “Шунча машина турганда, фақат меникини ўғирлайдими?” деб юпатиб ҳам қўяман. Ўша ерда милиционерлар юрган экан. “Машинам йўқ” деганимдан кейин улар ҳам менга қўшилиб излашганди. Энди “102”га хабар берамиз дейишганида, машинам театрда қолгани ва радиога Тоҳир Саидовнинг машинасига келганим ёдимга тушганди, — дейди актриса Раъно Ярашева.

Малика Равшанова: “Авариядан кейин рулга ўтиришга қўрққанман”

— Биринчи машинамни бундан 15 йиллар аввал xарид қилганмиз. Русуми аниқ ёдимда йўқ, чунки у камёб корейс брендидаги машина эди. Ундан кейин бахтсиз йўл транспорт ҳодисасига учраганимиздан кейин турмуш ўртоғим машина бошқаришни тақиқлаганди. 
Кейин ўша йиллари турмуш ўртоғим хизмат сафари билан хорижга кўп боргани учун машина  бошқаришни ўрганишимга тўғри келган. Вазият тақозоси билан яна рулга ўтирганман. Аммо ҳозир ҳам машинада рулда бўлмасам ҳам кўзимга уйқу келмайди. Бир марта бўлса ҳам авариянинг зарбини ҳис қилган инсон анча сергак тортар экан, — дейди хонанда Малика Равшанова.

Наргиз: “Рус инструкторнинг гапларига тушунмасдим”

— Илк машинамни 2011 йили харид қилганман. У пайтларда Nexia-2 машинаси урф бўлганди. Аммо машинани анча вақтгача ўзим бошқармаганман. Ҳайдовчилик гувоҳномам бўлишига қарамай, рулга ўтиришга қўрқардим. Машинамни маъмур йигитимиз бошқарар эди. Бир куни тадбирга таклиф этишди, унга қўнғироқ қилсам, “Боролмайман опа” деди. Мана шу воқеадан кейин машинани ўзим бошқаришим керак, деб жиддий аҳд қилганман. Аммо аксига олиб. Инструкторим рус миллатига мансуб инсон бўлган. Мен эса бу тилда унчалик яхши гаплашолмасдим. Хуллас, мен саволларимни беролмай, “ёмон ўқувчи” бўлиб кўринганман. Чунки ўқитувчилар кўп савол берадиган ўқувчиларни қизиқувчан деб ҳисоблашади. Мен эса тил билмаслигим учун билганимларимни сўролмасдим, — дейди хонанда Наргиз.