Наманганлик 70 ёшли Муроджон Қосимовнинг қаҳратон қиш чилласида Норин дарёсида чўмилаётгани акс этган видеолавҳа “Дарё”да эълон қилинганидан сўнг, отахон интернетда маълум даражадаги машҳурликка эришди. “Дарё” мухбири Азизбек Абдувалиев Наманган вилоятининг Учқўрғон туманида бўлиб, барчани ҳайратга солган отахон билан суҳбатлашди.
Ўзбекистоннинг энг яхши терговчиси
Ўзим асли олтиариқликман. 1984 йили Самарқанд давлат университетининг ҳуқуқшунослик факультетини тамомлаганимдан кейин йўлланма билан Наманганга, Учқўрғон туманига юборишган. 22 йил давомида ички ишлар тизимида терговчи бўлиб ишладим, тергов бўлинмаси бошлиғи лавозимигача кўтарилдим. Майор унвонида нафақага чиқдим.
Бу ерга келганимда ҳеч кимни танимасдим. Аста-секин дўст-оғайни орттирдим, қуда-андали бўлдим. Шу билан Наманганда қолиб кетдим. Лекин тўй-маъракада Фарғонага боришни канда қилмайман, қариндош-уруғларим ўша ерда-да барибир.
Кўп жиноятларни очишда иштирок этдим, аммо шунча йил ишлаб бирор кишининг бўйнига нотўғри айб қўймадим, қилмишидан ортиғини ҳужжатларга тиркамадим. Шу учун бўлса керак, мени баъзан “адвокат терговчи” ҳам дейишарди.
Терговчи жиноят иши бўйича тайёрлаган материаллар тўплами қайтмаслиги унинг фаолиятидаги энг асосий мезон ҳисобланади. Шунча йил ишлаб, атиги битта “дело” ортга қайтганини эслайман, у ҳам менга боғлиқ бўлмаган сабабларга кўра. 1986 йили бўлса керак, ўша пайтдаги вазир имзоси билан “Ўзбекистон ИИВнинг энг яхши терговчиси” деган ташаккурномани ҳам олганман.
Ҳозир ҳам кўча-кўйда мен бир пайтлар сўроқ қилган собиқ маҳкумларни кўриб қоламан. Уларнинг юзига тик қарай оламан, ҳеч бири “мени ноҳақ айблагансиз” деган таъна-дашномни айтмаган. Аксинча, “вақтида ёмон йўлдан қайтган эканмиз, сизга раҳмат” дейишган.
“Қиш чилласи дарёда чўмилишнинг айни мавриди”
Раҳматли отам чайир ва чапани одам эди. Кураш тушиш учун майдонга чиқса, олишганини йиқитмай қўймасди. Бу нарса менга ҳам ўтган. Турникда тортилиш, гимнастика, тош кўтариш билан шуғулланганман, футбол, самбо, каратэга қизиққанман. Ўз пайтида тош кўтариш бўйича Фарғона вилояти чемпиони ҳам бўлганман. Гавдам, мушакларимни кўрган одам ҳавас қиларди, унча-мунчаси ёнимга яқинлашгани ҳайиқарди.
Ҳарбий хизматни Россиянинг Кемерево вилояти, Юрга шаҳрида ўтадим. Ўша ердан оқиб ўтувчи Том дарёсида чўмилардик. Ҳатто қишда ҳам. Ёшман, қизиққонман, бақувватман. Шу-шу бу нарса одат тусига кирди. Ўзбекистонга қайтгандан кейин ҳам чўмилишни тарк этмадим. Синдирилган шиша устида ётиш, теридан қон чиқармай игнани ўтказиш каби антиқа “ҳунар”ларим ҳам бор.
Ҳозир ҳам қиш чилласида, 40 кун давомида дарёда чўмиламан. Аслида қиш чилласи дарёда чўмилишнинг айни мавриди: сув тоза, одам йўқ, фақат бунинг учун яхшигина тайёргарлик керак. Аввал бадантарбия қилиб, мушакларимни қиздириб оламан, кейин сувга шўнғийман. Кунига 8-10 километр велосипедда юриб, масжидга қатнайман, қор ёғган пайтлар бўлса, пиёда бораман ёки югураман. То масжидга етгунча билган сура ва оятларни қайтариб бораман, сафнинг олдидан ўрин эгаллайман.
Мақтанчоқ чол деманглар, ҳозир 70 ёшимда ҳам 70 килоли қопни бемалол кўтариб, бир жойдан иккинчи ерга оламан. Штанга кўтараман, турникда тортиламан. Умуман, эркак киши шу сўзга муносиб бўлиши, ўзи, оиласи, юрти, динини ҳимоя қилишга қодир бўлиши керак, деб ҳисоблайман.
Бир йилда бир миллиард топиш имкони
Ўзим асли олтиариқлик бўлганим учун деҳқончиликка қизиқиш қондан ўтган. Тошлоқ бўлса ҳам, уч гектар ерим бор. Шу ерда қулупнай етиштираман, курка-ғоз, товуқ, асалари, балиқ боқаман. Қулупнайни 15 июндан бошлаб экишни йўлга қўйдим. Бу ҳам деҳқончиликда янгилик. Кузнинг охирига бориб, ҳосилини олишни бошлайман, бир йилда уч мартагача ҳосил кўтариш мумкин. Кейин кўчатини сотаман. Мавсум пайтлари маҳалладан 30-40 кишини ишлатаман, кўчаталаримни ҳатто қулупнайчиликнинг пири бўлган қайқиликлар ҳам олиб кетишади.
Синфдош дўстим Ваҳобжон Орипов билан қулупнай етиштиришнинг инновацион усулини ўйлаб топдик. Бу усул ёрдамида 10 сотих жойда 50 сотих қулупнайнинг ҳосилини олса бўлади, уларнинг орасига саримсоқпиёз ҳам экилади. Бунинг учун иссиқхонада экинларни қават-қилиб жойлаштириш, меъёрида ҳарорат, томчилатиб сув, ўғитини бериб туриш керак. Агар бу лойиҳани амалга ошириш учун менга 1 миллиард сўм маблағ берилса, бир йилдаёқ ошиғи билан қайтаришга кўзим етади. Буни бошқаларга ўргатишга ҳам тайёрман.
Худога шукр, тўрт нафар фарзандим, 16 нафар набирам, икки нафар эварам бор. Энг катта орзуйим Ҳаж ёки Умра зиёратини адо этиб қайтиш. Лекин буни биринчи галда беш нафар опа-синглим ва турмуш ўртоғимдан бошламоқчиман. Улар туриб, сафарга отланиш мен учун уят бўлса керак...
Изоҳ (0)