Bollywoodtime нашри 22 ёшида дунёдан кўз юмган Ниржа Бханотнинг ҳаёти, бахтсиз турмуши ва жасорати ҳақидаги ҳикоя билан бўлишди.
Ражеш Ханнанинг ашаддий мухлиси стюардесса Ниржа Бханот тез-тез ўзи бош ролни ўйнаши мумкин бўлган сценарийларни ўйлаб топарди. Онасининг эслашича, бир куни қизи янги воқеа ҳақда ўйлай туриб, ундан сўради: «Она, агар бизнинг самолётимиз қўлга олинган бўлса-чи?"
Мен жавоб бердим: «Агар шунга ўхшаш нарса юз берса, унда битта чиқиш йўли бор — қочиш!»
Нижа менга қаради ва деди: «Агар барча оналар сиз каби фикр юрица, мамлакатнинг аҳволи нима бўлади? Мен қочишдан кўра ўлимни афзал кўраман».
Унинг сўзлари 1986 йил 5-сентябрда, Ниржа Карачида тўхташ вақтида ўғирлаб кетилган Пан Ам 73 рейси йўловчиларини қутқариш пайтида вафот этганида ҳақиқатга айланди. Унинг 23 ёшга тўлишига бор-йўғи икки кун қолганди.
Ниржа Бханот 1963 йил 7-сентябрда Чандигархда туғилган. У оиланинг эркатойи бўлиб, унинг яна икки акаси бор эди. Ниржа мактабда ўқиётган даврдаёқ модель бўлишни таклиф қилишди, шундан сўнг у 18 ёшида Мумбайга кўчиб ўтди ва машҳур брендларни реклама қила бошлади.
Бир куни унинг отаси газета варақлар экан, денгиз муҳандисининг оиласи томонидан жойлаштирилган никоҳ ҳақидаги эълонга қизиқиб қолди. Учрашув бир неча кундан кейин бўлиб ўтди. Бўлажак куёв ва унинг синглиси отада ажойиб таассурот қолдирди. Улар олий маълумотли инсонлар эди. Ниржанинг оиласи бой эмасди ва қалин пулига қарши эканликларини айтди. Йигитнинг қариндошлари рози бўлди, лекин бир шарт қўйди — тўй беш юлдузли меҳмонхонада ва кенг миқёсда ўтиши керак эди.
Ниржанинг дугоналари унинг турмуш қуришга розилигидан ҳайратга тушди. Дугонаси айтганидек: «У мактабни тугатишга зўрға вақт топди. Олдиндан истиқболли касб эгаси бўлган бундай ақлли қиз қандай қилиб эрта турмуш қуришга рози бўлганини тушунолмадим. Бу мен билган Ниржага умуман ўхшамасди. Аммо у жуда итоаткор эди ва отаси учун рози бўлди».
Ниржа 1985 йил март ойида турмушга чиқди ва Шаржага (Бирлашган Араб Амирликлари) кўчиб ўтди. У ерда куёв дарҳол ёш рафиқасини масхара қила бошлади. Хўрлаган, таҳдид қилган, оч қолдирган ва ҳатто унга қўл кўтарган. Ота-онасига қўнғироқ қилиш учун ҳам эридан қарз олишга мажбур бўлган. Икки ой ҳам яшай олмаган Ниржа Ҳиндистонга қайтиб келди ва стюардесса бўлишга қарор қилди.
Ота-онаси унинг ажрашишини ва авиакомпанияда ўқишини қўллаб-қувватлади. Ўша даҳшатли сентябр куни Бханот Мумбайдан Америка Қўшма Штатларига Пан Ам 73 рейсига бош стюардесса этиб тайинланди.
Карачида тўхташ чоғида қуролланган тўрт нафар фаластинлик 380 га яқин йўловчи ва 13 нафар экипаж аъзоси бўлган самолётни қўлга олди. Ниржа тезда экипажни огоҳлантирди ва америкалик учувчилар самолётни ҳавога кўтармасдан қочиб кетди.
Ғазабланган террорчилар унга йўловчиларнинг паспортларини олишни буюрди. Қиз босқинчиларнинг асосий мақсади америкаликлар эканини тушунди. Ниржа ва унинг жамоаси паспортларини ўриндиқлар остига ва чиқинди қутисига яширди. Тирик қолган йўловчиларнинг айтишича, унинг тинчлантирувчи сўзлари гаровга олинганларни ақлдан озишдан сақлаган. У сендвич ва ичимликлар бериб одамларга умид бахш этган ва ҳатто террорчилар йўловчиларни ўлдириб, самолётдан улоқтирганда ҳам уларнинг руҳиятини туширмасликка ҳаракат қилган.
Террорчилар йўловчиларни 17 соат давомида гаровда ушлаб турган, шундан сўнг уларга қарата ўт очган. Ниржа ўз ҳаётини хавф остига қўйиб, одамларни фавқулодда чиқиш йўли орқали эвакуация қилди, бироқ уч болани қутқариш вақтида отиб ўлдирилди. Бортдаги 44 нафар америкаликдан 42 нафари 22 ёшли стюардессанинг топқирлиги ва жасорати туфайли тирик қолди.
У вафотидан кейин кўплаб мукофотларга сазовор бўлди, жумладан, Ҳиндистоннинг — Ашока Чакра энг юқори мукофотига ҳам. У ушбу мукофотнинг биринчи аёл ва энг ёш лауреати эди. Покистон ҳукумати унга «Энг яхши муваффақият» мукофотини топширди ва 2004 йилда Ҳиндистон почта хизмати унинг хотирасига муҳр чиқарди.
2016 йилда режиссёр Рам Мадхвани Сонам Капур ижро этган «Ниржа» биографик фильмини суратга олди. Бу Ниржанинг шахсий ҳаёти, айниқса онаси билан бўлган муносабатлари (Шабана Азми томонидан ижро этилган) акс этган триллердир.
Фильм, шунингдек, ҳинд тилидаги энг яхши бадиий фильм учун Миллий мукофот каби қатор совринларга сазовор бўлди.
Унинг отаси Хариш Бханот The Hindustan Times газетасида 30 йилдан ортиқ журналист бўлиб ишлаган ва 2008 йил Янги йил куни Чандигархда 86 ёшида вафот этган. Онаси 2015 йил 5 декабрда вафот этди. Акалари Ахил ва Аниш синглисининг хотирасини ҳурмат қилишда давом этиб, унинг шарафига ташкил этилган, ижтимоий адолатсизлик ва зўравонликни бошидан кечирган аёлларга ёрдам бериш жамғармасини қўллаб-қувватламоқда.
Изоҳ (0)