Андижонда ўқитувчисини ҳақорат қилган ўқувчи калтакланди

Андижон вилоятининг Пахтаобод туманидаги 13-умумтаълим мактабининг рус тили фани ўқитувчиси ушбу муассасанинг 10-синф ўқувчиси Асадбек Рустамовни калтаклагани ҳақида хабар тарқалди. Воқеа тафсилотини ўрганган «Дарё» мухбири билан суҳбатлашганларнинг айтишича, бунга ўқувчининг ўқитувчига ножоиз сўз айтгани сабаб бўлган.

«Ўша куни биринчи ва иккинчи соатдаги дарслар тугагач, танаффусга чиққандик. Мени урган домла 11-синф ўқувчиларининг раҳбари эди. Хонамиз 11-синф билан бирин-кетин жойлашган. Хонадан чиқиб синфдошларимни чақириш учун ‘коридор’да тургандим. Шу пайт домла икки ўқувчиси билан бирга чиқиб қолди ва мендан унинг ўқувчиларида ишим бор ёки йўқлигини сўради. Йўқ, деганимдан сўнг унда хонангга йўқол, нима қилиб турибсан, деди. Ҳозир танаффус пайти эканлигини айтсам ҳам хонамга киришимни айтиб бақирди. Кираётиб ўзим маъносини тушунмайдиган ёмон сўз билан сўкиб юборибман. Шу пайт домла яна чақирганини эшитиб, орқамга қарашим билан юзимга бир шапалоқ урди. Жаҳлим чиқиб, нега мени уряпсиз, бунга сизнинг ҳаққингиз йўқ. Юринг, ‘замдиректор’нинг олдига чиқамиз», — дедим.

Ўқитувчи эса сен яна менга гап қайтаряпсанми, деб кўзимга мушт туширди. Рўза тутган эдим, кўз олдим қоронғилашиб кетди. Лекин ҳушимда эдим. Бурним ҳам қонади. Бўлди, домла урманг, ‘замдиректор’нинг олдига чиқайлик, дедим. Олдинга қараб юриб кетаётганимда мени орқага судради. Кейин холироқ жойга олиб кириб, яна урди. Қолганини эслолмайман. Уч кундан буён қон тўхтамаяпти. Шифокорларнинг айтишича, ички қон томир ёрилиб кетган экан»,— дейди Асадбек Рустамов.

Асадбекнинг айтишича, мактаб директори уни ўқитувчилар билан бирга туман марказий поликлиникасига олиб борган. Йўлда кетаётганида унга шифокорларга «тош тегди ёки йиқилиб тушдим» дейишини кераклигини айтиб, бўлган ҳолатни айтмасликни сўраган.

«Бу домла бизга бир йилдан буён дарсга киради. Аввал ҳечам сен-менга бормаганмиз. Муомаламиз яхши эди. Ўша кунги биргина сўзни деб шу ишлар бўлди. Мени домлага қўл кўтармаганман. Домланинг ураётганини кўрган 11-синф ўқувчилари ҳам ажратмаган. Индамай дарсига кириб кетди. Мен базўр ‘замдиректор’нинг хонасига кириб олдим. Ўша пайтда ‘замдиректор’ ҳам қўрқиб кетиб, директорни чақирди. Аввал менга биринчи тиббий ёрдам кўрсатишларини сўрадим. Ҳамшира ҳам кўзимга нам рўмолча босди холос. Ҳаттоки биринчи ёрдам кўрсатишга ҳам ҳеч нарсаси йўқ экан. Шунда ўқитувчи соғми, носоғломми? Нега ўқувчини ўзидан ўзи уриб кетаверади? Нега бунчалик асабий, тиббий дафтарчасини беринглар, дедим. Директоримиз ҳам йигитчиликда шунақа бўлиб туришини, ҳовлиқмаслигимни, ўзлари гаплашиб олишларини айтди.

Директоримиз мени поликлиникага олиб бориб, ўзининг танишлари орқали текширтириб, яхши экан, деган жавобни олди. Ўша ерда мени бир врач кўриб қолиб, текширган бошқа шифокорлардан жаҳли чиқиб, ҳамманг қамалиб кетасан, деди. Ўзи эса кўзимни текшириб кўриб, ичига қон тўлиб қолганини кўрди ва зудлик билан шошилинч бўлимига олиб чиқишларини айтди. Директоримиз эса йўл бўйи менга шифокорларга тош тегди ёки йиқилиб тушдим, дейишим кераклигини уқтириб келди. Мана анчадан буён шифохонадаман», — дейди Асадбек Рустамов.

Ўқувчининг онаси Раънохон Аҳмедованинг таъкидлашича, фарзанди ўқитувчи бошқа ўқувчилар олдида ургани учун руҳан тушкунликка тушиб қолган. Шу сабабли энди яшагиси келмаётганини айтиб қўрқитмоқда.

«Ўша куни соат 12 ларда телефоним жиринглади. Кўтарсам, 13-мактаб директорининг маънавий ва маърифий ишлар бўйича ўринбосари Дилафрўз устоз экан. Аввал хотиржамлик билан ҳол-аҳволимни, сўнг турмуш ўртоғим уйда ёки уйда эмаслигини сўради. Тинчликми, нима бўлди, деб хавотирлана бошладим. Бутун хаёлим ўғлимга кетди. Рўза оғиз эди, бирор кор-ҳол бўлмадимикин деб ўйладим. Шунда у аёл турмуш ўртоғингиз шошилинчга келиб кета оладими, деди. Ўзимни қўярга жой тополмай қолдим. Қайта-қайта нима бўлганини сўрайвердим. Ўринбосар ўғлингиз яхши, мана овозини эшитинг, деб телефонни ўғлимга берди. Ўғлим яхши эканлигини, хавотирланмай келаверишимни айтгач, эрим билан бирга шифохонага бордик.

Борсам, ўғлим бир аҳволда. Йиғладим, юпандим, яна йиғладим. Чунки боламни эрталаб соғлом ҳолатда мактабга жўнатгандим. Ўқитувчиси ‘коридор’да тургани учун шу даражада уриб мана шу ҳолга келтирган. Болани ўзича уриш, ‘самосуд’ қилиш нотўғри эди. Агар айби бўлса, синф раҳбарини ёки директор ўринбосарини, у ҳам бўлмаса, директорнинг олдига олиб кирса бўларди. Боламни иккита 11-синф ўқувчиси олдида урган, шунданми у руҳан тушкунликка тушиб қолган. Мени қўрқитадиган гаплар айтяпти. Бекордан бекор ошналаримни олдида урди, энди яшагим келмай қоляпти, дейди. Энди нима қилишни ҳам билмаяпман. Ахир у ўсмир бўлса. Ҳозир ҳатто бир ўзини ёлғиз қолдиришга ҳам қўрқиб қолдим. Ички ишларга шифохонадаги дўхтирлар хабар беришибди. Турмуш ўртоғимга ариза ёзиб бериши кераклигини айтишибди, улар ёзиб берди. Ўғлимни урган домла билан ҳам гаплашдим. Турмуш ўртоғимдан узр сўрабди, лекин фарзандингиз гап қайтаргандан кейин ураман-да, дегандек гапирибди»,— дейди Раънохон Аҳмедова.

Ўқувчининг отаси Муҳаммаджон Эргашев туман халқ таълими бўлимига мурожаат қилган. Улар ўқитувчига ҳайфсан бериш билан кифояланишини айтган холос. Ўқитувчи эса ўқувчини уришга ҳаққи борлигини айтган.

«Ҳозир туман халқ таълими бўлимига борган эдим. Қонуний чора кўрадиган бўлсак, унинг ойлигидан 20-30 фоиз ушлаб қолишимиз мумкин. Бизнинг қўлимиздан келадигани шу, дейишди. Шундан кейин ички ишларга бу ҳолат бўйича қонуний чора кўришларини сўраб ариза ёзиб бердим. Ўғлимни урган домла билан гаплашганимда, уришга менинг ҳаққим бор, деб турибди. Аслида умуман ҳаққи йўқ-ку», — дейди Муҳаммаджон Эргашев.

«Дарё» мухбири ўқувчини урган ўқитувчи, мактаб директори ва ўринбосари билан ҳолат бўйича гаплашишга уринган. Аммо директор ўқувчининг отаси билан халқ таълими бўлимига кетган, ўқитувчи эса ёш кадр эканлигини, бутун республикада гап сўз бўлишини истамаслигини айтиб, саволларга жавоб беришдан бош тортган.

Вилоят халқ таълими бошқармаси ахборот хизматининг маълум қилишича, ҳолат туман халқ таълими бўлими томонидан мактабнинг педагогик жамоаси иштирокида ўрганиб чиқилган. Ўрганиш якунлари бўйича ўқитувчига нисбатан Меҳнат кодексининг 181-моддаси 2-қисми (ўртача ойлик иш ҳақининг ўттиз фоизидан ортиқ бўлмаган миқдорда жарима) билан ойлик иш ҳақининг 30 фоизи миқдорида жарима жазоси қўлланилган. Бундан ташқари, мактабнинг ички тартиб қоидаларига риоя этиши бўйича қатъий огоҳлантирилган.