Ўзбекистоннинг Украинадаги элчиси Алишер Курманов 28 февраль куни «Дарё» интернет-нашрига Украинадаги вазият ва ўзбекистонликларни эвакуация қилиш борасида амалга оширилаётган ишлар бўйича катта интервью берди. Қуйида элчи билан бўлган суҳбатни тўлиқ ўқишингиз мумкин.
Бугунги тундаги кескинлик (28 февралга ўтар кечаси — «Дарё» изоҳи) аввалгисига нисбатан секинроқ кечди. Соат 04:00 да ҳарбий тревога бўлди ва ҳозир яна тревога қайтарилди. Шаҳарда ҳарбий амалиётлар бўлиб турибди. Янгиликларни биз ҳам сизларга ўхшаб кузатяпмиз.
Асосий мақсадимиз имкон қадар элчихонанинг ўзидан ҳар бир ватандошимиз маълумотларини олиб, уларнинг муаммоларини ҳал қилиш. Бир қисм фуқаролар элчихонамиздан бошпана топгани учун битта машинамизни шаҳарга озиқ-овқат олиб келишга чиқариб юбордик. Бу ҳам катта муаммо бўлмоқда. Банклар, тўлов тизимлари ишламаяпти. Шунинг учун ватандошларимизни элчихонада боқишга ҳаракат қиляпмиз.
Харьков шаҳрида ҳам тунги ҳолатда нисбатан кескинлашиш пастроқ бўлди. Бир ходимимиз у ердан чиқиб кетди. Имкон қадар охирги қолган талабалар ҳам олиб кетилди, лекин қанчасидир қолди. Менимча, бу уларнинг ўз шахсий танлови бўлиши мумкин. 99 фоиз талабаларни чиқариб юбордик. Уларнинг ярмидан кўпи Польшага ўтиб бўлди, деб ният қиламан. Қолганлари ўтказиш пунктида бўлиши мумкин. Сабаби чегарадан ўтиш вақти 8–16 соат оралиғида бўлмоқда. Лекин Харьковдан асосий эвакуация тугади. Украинанинг турли шаҳарларидан эвакуацион поездлар сони ортмоқда.
Фуқароларимизга асосий тавсиялар ва маълумотларни Telegram’даги гуруҳимизда қўйиб бормоқдамиз. Ўша ерда расмий маълумотларни бериб бормоқдамиз. Поездларни юриш графиги ҳар куни ўзгариб турибди, имкон қадар бу ҳақда ҳам қўшимча ахборот тарқатяпмиз. Асосий тавсия — поездлар хавфсиз. Мисол учун, поезд Харьковдан Львовгача 14–18 соатда етиб бормоқда.
Кўнгилли киракашлар Киевдаги фуқароларимиз билан боғланиб, ўз машиналарида ёши катталар, аёллар ва болаларни вокзалга олиб бориб қўймоқда. Марказлаштирилган тарзда вокзалга етиб борилганидан кейин Львовдаги бошқа кўнгиллилар гуруҳи ватандошларимизни автобусларда Польша чегарасига олиб бормоқда.
Президентимиз пулни ҳам, кучни ҳам, вақтни ҳам аямасдан фуқароларимизни тезроқ олиб чиқиб кетиш топшириғини берган. Лекин уруш вақтида маиший муаммолар бор, машиналар йўқ, ёнилғи жуда танқис, алоқа ишламаяпти. Вазият аслида жуда оғир.
Элчихонада 3—4 нафар кўнгилли телефонларга жавоб бериб турибди. Саволлар ҳам турлича: «Россияга бориб ишласам бўладими?, «Ўқишимга нима қилади», деб мурожаат қилаётганлар бор. «Паспортимни бер», деб оёқ тираб турганлар ҳам бор. Уларга қочқин мақоми берилгани, бемалол чегарадан ҳужжатсиз ўтказаётгани айтилмоқда. Чегарадан ўтганидан сўнг Польшадаги бизнинг элчихона барча керакли ҳужжатларни тайёрлаб, одамларни автобусларга ўтказиб, аэропортга олиб бормоқда.
Бугун 240 нафарга яқин фуқароларимиз ватанимизга учиб кетади. Кеча 850 нафарга яқин фуқароларимизни чегарагача олиб бориб қўйдик. Бундан ташқари, пиёда ёки бошқа йўллар билан чегарагача етиб келаётган фуқароларимиз ҳам бор. Бизнинг ҳисобда турган 4300 нафар фуқаро бор. Шунингдек, элчихонага умуман келмаган ва ҳисобда турмайдиган фуқаролар ҳам келиб мурожаат қилмоқда. Telegram’даги гуруҳимизда 2500 нафар одам бор. Улар ҳам биз тарқатаётган маълумотларни кўрмоқда. Бугунги кунда бизнинг асосий вазифамиз координация қилиш — одамларни олиб бориб, бир жойда йиғиб, кейин олиб чиқиб кетиш.
Тўғри, биз ҳақимизда салбий ахборотлар ҳам тарқалмоқда: овқат бермайди, кечаси совқотиб қолдик, деганлар бўлмоқда. Биз кечаси автобуслар юришини ташкил қила олмаймиз. Сабаби тунда комендантлик соати тартиби бор. Бундай вазиятда ҳайдовчилар қўрқмоқда.
«Сувнинг нариги қирғоғида турибман, кўприк бузилган, мени олиб кетинг», деб қўнғироқ қилаётганлар ҳам учрайди. Бизнинг фуқароларда боқимандалик кайфияти бор. Метро бор, унга тушиб юрса ҳам бўлади. «Тунда қаерда ўтираман, ўтирадиган жойим йўқ», деб айтаётганлар бор. Гоҳида талаб жуда юқори: ўзининг ҳаётини 4 минг нафар Ўзбекистон фуқароси манфаатига қарши қўйиб, «Менинг масаламни ҳал қил», деганлари ҳам бор.
Элчихонада тўрт нафар дипломат, бир нафар «завхоз», бир нафар ҳисобчи ва ҳайдовчи ишлайди. Тўртта дипломатимиздан биттаси Харьковдан Львовга координация қилгани кетмоқда. Қолган иккита ходимимиз доимий телефонларга жавоб бериб турибди. Бир шифокор кўнгилли Темур исмли фуқаромиз ўзи ҳайдовчиларни уюштириб, фуқароларни вокзалга олиб келишга ҳаракат қилмоқда. Буни орасида бензиним йўқ, деган ҳайдовчилар бўлмоқда, уларга ёнилғи топиб бериш керак. Харьковда микроавтобусимиз отишмага тушиб қолди, қолдиришга мажбур бўлдик. Бунақа вазиятлар ҳам бор. Лекин мақсадимиз битта — имкон қадар икки-уч кун ичида 80–90 фоиз фуқароларимизни олиб чиқиб кетамиз.
Бошида Польша ва Украина томони рўйхат шакллантириб беришимизни ва улар «яшил йўлак» қилиб беришларини айтишган эди. Биз рўйхат тузишни бошладик ва уни почтага келган уч мингта хат бўйича шакллантирдик. Гуманитар инқироз бўлгандан кейин бу рўйхат билан ҳеч кимнинг иши бўлмай қолди. Польша одамларни эркин ўтказиб юборяпти. Украина ҳужжатлар талаб қилмаяпти. Лекин улар «маълумотни бердик, нега бизга жавоб келмаяпти» дейишяпти. Афсуски, бизда ҳар бир электрон хатга жавоб бериб ўтирадиган ходимимиз йўқ.
500 нафар атрофидаги фуқаро белгиланган чегара постига эмас, бошқа ўтказиш постига кетиб қолган. 150 нафардан ортиқ фуқаро эса Молдова давлатига ўтиб кетган. Молдовага ўтиш бошқаларга нисбатан осон бўлмоқда, лекин у ерда авиарейслар тақиқланган. Яъни бизнинг фуқаролар у ердан кетаман деса, учинчи давлатлар — Туркия, Руминия ёки бошқа мамлакатларга чиқиб кетиши керак. Молдовада ҳам кўнгиллилар фуқароларимизга ёрдам бериб туришибди.
Бизга жудаям кўп телефон қўнғироқлари бўлмоқда. Имкон қадар ҳар бирига жавоб беришга уриняпмиз. Телефон қўнғироқлари жудаям кўплиги сабаб, элчихонамизга ёрдам сўраб келганлардан, талабалардан ҳам ёрдам оляпмиз. Улар телефон қўнғироқларига жавоб беришда баъзан хато-камчиликларга ҳам йўл қўймоқда. Шу сабаб имкон қадар ҳар бир саволни ўзим эшитиб, нима савол беришяпти ва қанақа жавоб берилди дея назорат қилишга уриняпман. Поезд келса, бу кўнгиллилар кетиб, ўрнига янгилари келмоқда, лекин улар қўнғироқларга жавоб беришга тайёр эмас. Хато-камчиликлар учун узр сўраяпмиз.
Ҳал қилишимиз керак бўлган моддий масалалар бор. Масалан, автобуслар ижарасини тўлашимиз керак. Бундай пайтда AKFA компаниясининг ваколатхонаси бизга жуда катта моддий ёрдам беряпти. Львовдаги автобуслар ижарасини ҳам тўлаб берди. Биз улардан жудаям миннатдормиз. Айрим жойларда тўловни нақд шаклда беришимизни сўрашяпти. Диаспорамиз вакилларидан ҳам жудаям миннатдорман, уларнинг ўзи пул топиб, кўп масалаларни ҳал қилмоқда. Айни пайтда 50 кишилик автобусга 70–80, баъзан 90 нафарга яқин одамни чиқазиб, бир кунда манзилга тўққиз маротабача бориб келяпти. Шундай қилмасак ҳам бўлмайди. Одамларимизни тезроқ олиб чиқиб кетишимиз керак. Сабаби Львовда одам йиғилиб қолса, шаҳар кичик, бундай ҳолатларга тайёр эмас.
Ҳар бир дипломатимиз ҳарбий ҳаракатлар бошланганидан бери тиним билмаяпти. Талабаларни эвакуация қилиш билан шуғулланган дипломатимиз охирги гуруҳ билан бирга Львовга борди. Ҳозир у ердан элчихонамиз ишини мувофиқлаштиради. Консулимиз фақат консуллик масалалари — фуқароларнинг ҳужжати билан шуғулланмоқда. Қамоқдан чиқариб юборилган фуқароларимиз бор. Улар ҳали нима қилишни билмай турибди. Уларнинг масалаларини ечишимиз керак. Шифохонада одамларимиз бор. Ҳозир элчихона ертўласида, операциядан чиққан беморимиз бор. Яна бир беморнинг келиш эҳтимоли бор. Энди одамларимиз келса, машина гаплашиб, уларнинг эвакуациясини ташкил қиламиз. Уларнинг муаммоси ҳам бор. Ногиронлик аравачалари сўрашган, аммо буни ҳозир топишнинг имкони йўқ. Укол-дори олишлари керак. Шифокор болаларимиз ёрдам бериб турибди. Аммо бу ёқда дорихоналар ҳам ёпиляпти. Бу масалаларни ҳам ҳал қилишга уриняпмиз. Энг ёмони тревога берилгач, ҳамма ишни ташлаб ертўлага киришимиз керак. Шунинг учун компьютерларда ҳам ишлолмаяпмиз. Интернет жуда ёмон, бир ишлаб, бир ишламай қолмоқда.
Кеча вақт топиб, Facebook’даги саҳифамга бир маълумот қўйдим. Аммо бу ёқда ишлар кўплиги боис, тарғибот қилишим керакми ёки одамларни бу ердан олиб чиқиб кетиш керакми деган савол ўртага чиқади. Биз учун одамлар ҳаёти барчасидан муҳим. Шахсан ўзим сал бўлса-да, Львовдан хотиржамман. Сабаби еттита автобус одамларни навбатма-навбат чегарагача олиб бормоқда. Буни интернетда тарқалаётган видеолардан ҳам кўришингиз мумкин. Одамлар ҳаммасини борича, айтяпти. Автобусда олиб борилаётгани-ю, кутишаётганини, ёки тез бораётганини ҳам айтишмоқда. Муҳими, Львовда эвакуацион тизим ишлаяпти.
Айни пайтда одамларнинг Львовга етиб боришида, поездда муаммо бор. Икки кун аввал ёнимга талабаларнинг, Харьковда ўқийдиган болаларнинг она-оналари келишганди. Фарзандларимиз Львовга қандай келишади дейишганда, машинада юришмасин, яхшиси ертўлаларда ўтириб туришсин дегандим. Кейинчалик биз темир йўллар раҳбарияти билан гаплашганимиздан сўнг, улар поездлар сонини кўпайтириб, Ўзбекистон фуқароларини ҳам манзилга етказамиз деб ишонтирди. Шундан сўнг биз тавсияни ўзгартириб, поездга чиқишни маслаҳат бердик. Харьковдан Львовгача қарийб минг километр. Поездда ҳаракатланиш хавфсиз. Бошқачасига олиб бора олмасдик. Чунки Харьковда шиддатли жанглар бўляпти. Улар поездда чиқишганидан сўнг ҳам 12–14 соат йўл юришяпти. Биз ҳар соатда улардан хабар олиб турдик. Уларнинг овқатини ташкил этишда ҳам ватандошларимиз ёрдам бериб турди. Ватандошларимиз ўзбекларнинг хос характерини кўрсатиб, қўлдан келганча ёрдам бераётганидан ғурурланаман.
— Қамоқхонадан озод қилинган ўзбеклар қандай жиноят қилган ва уларнинг сони неча нафар?
— Қамоқдан чиққан ўзбеклар кўп эмас. Улардан қамоққа тушганлари ҳам кимлар? Аслида қамоқдан чиққан ўзбекистонликларнинг кўпчилиги Украинада уч ой тургач, чиқиб кетиши лозим бўлган, аммо чиқиб кетмай тартибни бузганлар ҳисобланади. Икки уч марта шунақа ҳолат юз бергач, қўлга тушганлар қамалиб қолган. Қолаверса, юртдошларимизнинг кўпчилиги фирибгарларга чув тушган. Қалбаки виза олиб, чегарада Европага чиқишда қўлга тушиб қолган. Улар босқинчи ёки ўғри эмас. Шунчаки тирикчилик илинжида алданиб қолган ва қамоққа тушиб қолган ўзбеклар.
Уларга ҳам вокзалга бориб ўтиришни маслаҳат беряпмиз. Аммо битта муаммо борки, қамоқдан чиққанларнинг ҳужжати йўқ. Ҳозир Украина ҳам, Польша ҳам қочқинларни ҳужжатсиз бўлса-да, чегарадан ўтказяпти. Менимча, Украина ҳудудидан охирги ўзбекистонлик чиқиб кетгунга қадар ҳам шу амалиётга риоя қилинади. Биз Польша чегарасига консулимизни жойлаштириб, ҳужжатсиз ўзбекистонликларга қайта ҳужжат тайёрлаб бериб, самолётда учиришни мақсад қилганмиз. Ва бу ҳолат Украинадан барча ўзбекистонликларни чиқариб олгунимизга қадар давом этади.
— Харьковдаги отишмада зарар етган элчихона машинаси ҳақида батафсил маълумот берсангиз.
— Харьковда элчихонага тегишли дипломатик микроавтобуснинг олди ойнасига, ён томонни кўрсатувчи ойналарига зарар етган. Шрапнел (думалоқ ўқлар билан тўлдирилган артиллерия снаряди) тушган дейишди. Ҳеч ким зарар кўрмади. Дипломатимиз талабалар билан биргаликда поездга чиқиб, Львовга етиб олиши керак эди. Харьковдан машинада чиқиб кетиш жудаям қийин ва хатарли эди. Машинада етиб боролмасдик. Биз имкон қадар манзилга тез боришимиз керак эди. Машинага зарар етган, унинг устига ёнилғи ҳам тугаганди. Шу сабабли микроавтобусни вокзалда қолдирдик. Энди вазият сал тинчиса, диаспорамиз вакилларидан машинамизни бирор жойга олиб қўйишларини илтимос қиламиз.
Ташқи ишлар вазирлигининг қўшимча қилишича, снаряд тушган микроавтобус автотураргоҳда бўлган.
— Ҳисоб-китобимиз бўйича 4 мингга яқин ўзбекистонлик Ўзбекистонга қайтишга тайёр. Биз дастлаб паспортларни сўраганимизда 3 мингга яқин киши электрон почта орқали паспортини юборганди. Маълумотларни қайта ишлаш учун Тошкентда 10 нафар одам ишга жалб қилинганди. Ундан кейин рўйхат масаласига эътибор берилмай қолди. Ҳеч ким рўйхат сўрамаяпти. Гуманитар инқироз туфайли Польша раҳбарияти шундай қарорга келди ва одамларни чегарадан шундай ўтказишяпти. Молдовага ҳам одамларни шундай ўтказишаётгани ҳақида маълумотлар бор.
Камида 4 минг ўзбекистонлик Украинадан чиқиб кетишга тайёр. Ундан ҳам кўп бўлиши мумкин. Сабаби биз Львовнинг асосий чегарасини мониторинг қилаётган бўлсак, 500 нафар ўзбекистонлик биз билан боғланмаган ҳолда Польшага йўл олган. Улар ҳақида бизда аниқ маълумот йўқ. 2500 нафар киши аниқ кетаман деб, бизнинг рўйхатимизда турибди. Яна бир ҳолат борки, умуман интернетдан фойдаланмайдиган, оддий телефон тутиб, алоқага чиқолмаётган ўзбеклар ҳам бор. Биз сайлов пайтида рўйхатга олганимизда шу 4300 нафар киши чиққанди. Ҳозир кўпи билан беш минг нафарга чиқсак ҳам, уларнинг орасида умуман Ўзбекистонга қайтмайман деганлар ҳам бўлиши мумкин.
Баъзи ҳолатлар бор, онаси украин, отаси ўзбек, боласининг эса туғилганлик ҳақидаги гувоҳномаси йўқ. Ёки аввал Ўзбекистон фуқароси бўлиб, кейин Украина фуқаролигини олганлар бор, улар «ватанимга олиб кетинглар» деяпти. Биринчи навбатда бор эътибор Ўзбекистон фуқароларига қаратилган. Барча мурожаат қилганларнинг масаласига ечим излаяпмиз.
— Ўзбекистон фуқароларини Украинада Польша орқали эвакуация қилиш ишлари қанча вақт давом этиши кўзда тутилган?
— Эвакуация ишлари ҳар бир ўзбекистонлик чиқиб кетмагунча давом этади. Кеча 850 нафарга яқин юртдошимизни марказлаштирилган тартибда чегарага етказдик. Бугун фуқароларимиз оқимини кузатяпмиз. Менимча, асосий мигрантларга яна узоғи билан уч-тўрт кун керак бўлади. Балки ундан ҳам кўпроқдир. Чунки ҳар куни поезд келяпти. Ҳар бирида беш-ўн нафар, икки-уч нафар ўзбек бор.
Бугун биринчи рейс Польшадан Ўзбекистонга учади. Ўзбекистондан самолёт учган. Польша билан ҳозир гаплашганим йўқ. Уларни безовта қилмаяпман. Мени кўпроқ ўзимизнинг масалалар қизиқтиряпти. Тахминан, 240 нафар киши тайёр турибди. Бугун биринчи самолёт кетади. Кейин эса кети узилмасдан 200 нафарча одам йиғилса, барининг ҳужжати тайёр бўлса, самолёт келиб олиб кетаверади.
— Чегарадан дастлаб аёллар ва болалар биринчи ўтади дейилганди. Эркаклар ҳам ўтказиляптими?
—Ўтяпти. Ҳамма ўтяпти ҳозир. Аёлларнинг биринчи гуруҳи тўрт соатда чегарадан ўтиб бўлганди. Эркаклар эса 14 соатда ўтди. Аёллар ва болаларга «яшил йўлак» қилиб берилгани учун улар тезроқ ўтди. Қолганлар умумий навбатга туриб ўтмоқда. Ҳозир миллатига, бошқасига қаралмаяпти. Ҳамма бирин-кетин ўтяпти. Лекин кутиш вақти 10–12 соат давом этяпти. Менимча, сал тезлашгандир ҳам. Бизнинг талабалар 5–6 соатда ўтгандир, эҳтимол. Аммо биз учун бу муҳим эмас. Муҳими, ватандошимиз қўнғироқ қилиб, «автобус йўқ» дея ваҳима қилмаслигида. Шундай ҳолат кузатилса, ижарага яна автобус олишга мажбур бўляпмиз.
— Жанговар ҳаракатларда иштирок этган ёки жанговар ҳаракатлар туфайли жароҳатланган ўзбеклар ҳақида маълумот келиб тушмадими?
— Йўқ. Хабаримиз йўқ. Ўйлайманки, бунақа ташаббус билдирган ўзбеклар бўлмайди ҳам. Юртдошларимиз бу ерга бошқа мақсадда, асосан тирикчилик илинжида келишган. Бундай маълумот бўлса, украиналиклар бизга, албатта, хабар беришарди. Лекин улар ҳам бизга чиқмади.
— Ўзбекистондаги кўнгиллилар Украинадаги ўзбекларга қандай ёрдам бера олиши мумкин?
— Ёрдам таклиф қилиб бизнинг электрон почтамизга 2–3 киши ёзди. Энди ўзбекистонликлар айнан Украинадаги ўзбекистонликларга ёрдам беролмайди. Боиси, Украинада банк тизими ишламаяпти. Қанақа ёрдам керак бўлиши мумкин деган саволга, кимнидир боқишда, кимнидир аэропорт ёки вокзалга олиб бориб қўйишда, машинасига бензин қуйиб беришда ёрдамга муҳтожмиз.
Баъзилар бу ерда кўп йиллардан буён яшаган ва барча нарсаларини ташлаб қочиб кетмоқда. Бу масалаларнинг долзарблиги кейин юзага чиқади. Ҳамма ҳам тартибли кета олмади. Улар ҳеч нарсасиз Ўзбекистонга етиб борганида уларга ёрдам керак бўлиши тайин. Буни эътиборга олиш керак.
— Ўзбекистон элчихонасининг ўзида маблағ томондан муаммолар борми?
— Бизда маблағ билан боғлиқ муаммо йўқ. Давлатимиз раҳбарияти, Ташқи ишлар вазирлиги, Бош вазир офисидан йўриқномаларни олганмиз. Пул масала эмас, вақт масала бўлмаса бўлди. Энг муҳими, одамларни олиб чиқиб кетишимиз керак. Энг ёмони, пулинг бор бўлса-ю, лекин «заправка»да бензин бўлмаса. Бу ҳарбий вазиятдаги муаммолар, албатта. Чунки дўконда овқат йўқ. Одамларни маҳсулотлар сотиб олишга жўнатгандик. Магазинда нон йўқ. Ун олишди, «дрожа» йўқ.
Ёки бўлмаса бизда бемор бор. Унга дори олишимиз керак. Пул бор, аммо керакли дорини тополмаяпмиз. Аслида бемор Украинага даволаниш учун келган. Операциядан сўнг, аҳволи анча яхши, бироқ кўп ҳаракат қилолмайди. Украинадаги мавжуд шифохоналар ҳарбий госпиталларга айлантирилгани сабаб ҳамма беморларга жавоб берилган. Беморимизни Львовга олиб кетишга ҳам, бу ерда қолдириб кетишга ҳам иккиланяпмиз. Айни пайтда унга Ҳусан исмли талаба ҳамда Темур исмли шифокор қараяпти.
— Фуқароларнинг эвакуацияси якунлангач, кун тартибида элчихона ходимларини ҳам эвакуация қилиш масаласи борми?
— Айни дамда буни режа қилмаганмиз. Вазифаларимиз бор шунинг учун бундай режаларимиз йўқ, албатта. Бу элчихона учун муҳим масала эмас. Биз каби қардош давлат элчихоналари ҳам ўз фаолиятини давом эттиряпти. Элчихоналар билан вазият бўйича фикр алмашяпмиз. Кўп давлатлар ўз талабаларини ва фуқароларини олиб кетолмаяпти.
Львов энг ғарбий шаҳар. Баъзи давлат элчихоналари энг хавфсиз жой деб у ерга кўчиб ўтди. Лекин барибир у ерда ҳам сиреналар чалиняпти. Афсуски, Украинанинг ғарбига яқин шаҳарларда ҳам жанглар бўляпти.
— Украинадаги ўзбекларга қандай маслаҳат берган бўлардингиз?
— Асосийси ким вокзалларга етиб борса, Львовга бораверсин. Львовдан Польшага чиқариб юборамиз.
Хавфсизлик нуқтаи назаридан бирорта жанговар амалиёт ўтаётган бўлса, шаҳарда юрмай, ертўлаларда ўтиришсин. Чунки хавфсизлик — энг устувор масала. Шаҳарга чиқиш, дўкон ва бошқа жойларга чиқиб таваккал қилмасликни маслаҳат берардим.
Sirena овози янградими, беркиниш керак. Бу ҳақиқий урушдагидек. Кеча Львовда ватандошларимиз бўлган охирги автобус кетаётганда ҳаво тревогаси бўлди. Telegram гуруҳларимиз ва Facebook’даги саҳифамизда янаям кўпроқ тавсия ва кўмак берилмоқда.
Изоҳ (0)