Ўзбекистонда хизмат кўрсатган артист, дубляж устаси, таниқли актёр Ҳошим Арслонов 29 май куни 64 ёшида оламдан ўтди.
Ўзбекистонда хизмат кўрсатган артист Матёқуб Матчонов «Дарё» мухбири Феруз Муҳаммадга дўсти Ҳошим Арслоновнинг ҳаётининг сўнгги кунлари, қандай касаллик билан оламдан ўтгани ҳақида гапириб берди.
Матёқуб Матчонов суҳбат давомида Ҳошим Арслоновни хотирлаб, дўсти нима сабабдан театрдан кетгани, умрининг охиригача театрни қумсаб ўтгани, ёши катта санъаткорларни четга чиқариб қўяётган санъат маскани раҳбарлари ҳақида гапириб берди.
Ҳошим театр учун яралган эди. Театр раҳбариятдаги ўзгаришлардан кейин, бизга биров ‘кетинглар, театрни бўшатинглар’, дегани йўқ, аммо бизнинг ақлимиз, фикрлашимиз жойида, ўз-ўзидан Ҳошим Арслонов ўйнаган спектакллар рэпертуардан олиб ташлангандан кейин, нима деб ўйлаш мумкин. Демак, биз янги раҳбариятнинг форматига тўғри келмадик. ‘Мен кетсам керак, буларнинг форматига тўғри келмадим’, деганимда, ‘мен ҳам кетаман’, деди. ‘Ҳошим сени кўз очиб кўрган театринг, ишлагин’, дегандим. Гарчанд 80 йилларнинг охирида жуда кўп театрлардан таклифлар бўлган, Миллий театрга ҳам таклиф бўлган, бироқ у кўз очиб кўрган театридан кетмаган эди. Кўз очиб кўрган театрига жуда ҳам садоқатли инсон эди, мана шу садоқатли инсонни қадри охирги вақтда поймол қилинди. Ҳошим саратон касали билан вафот этди. Саратон касалининг асосида, негизида нерв, асаб ётади. Бу Аллоҳнинг иродаси, ҳеч кимни айбламоқчи эмасман, лекин банда ҳам баъзи бир нарсаларга сабабчи бўлади. Энди бу уларнинг виждонига ҳавола.Маълумот учун, Ҳошим Арслонов 1977 йилдан 2017 йилгача Аброр Ҳидоятов номидаги драма театрида фаолият юритган.Чунки у театр билан тирик эди, дубляж, кино ўз йўлига, у театр билан тирик эди. ‘Ўзбеккино’га ишга ўтиб кетганимдан кейин, у ерга жуда кўп келар эди, жуда кўп суҳбатлашар эдик. Бир кун келиб ‘чидай олмаяпман Матёқуб, саҳнани ёмон соғиндим, тушларимга кириб чиқяпти’, деди. ‘Ҳошим сен театр учун яратилгансан, театрга боргин’, дедим. ‘Борсам, мени қабул қилишармикан’, деди. Театрни тамал тошини қўйган актёрлардан бири эди. Нега қабул қилишмайди, дедим.
Ёши катта санъаткорларни четга чиқариб қўяётган санъат масканларининг раҳбарларига бир нарсани айтмоқчиман. Инсонларни тириклигида, озгина бўлса ҳам, унинг аввалги қилган меҳнатларини инобатга олишларини, эътиборга олишларини сўрайман. Кўп эмас, озгина. Уларга кўп нарса керак эмас, уларга моддий таъминот ҳам керак эмас. Мисол учун ҳайит кунларида 2 килограмм шакар, гўшт, мой олиб бориш ҳам, шу орқали шов-шув қилиш ҳам керак эмас.
Ота-боболаримизнинг буғдой нонинг эмас, буғдой сўзинг бўлсин, деган гаплари бор. Озгина эътибор беринг. Мени назаримда Ҳошим театрда ишлаганида анча узоқ яшаган бўлар эди. Ҳаммаси Аллоҳдан, ҳеч кимни айбламоқчи эмасман, лекин, агар шу сўзларимни санъат масканларининг раҳбарлари эшитаётган бўлса, фахрийларга озгина эътиборли бўлишларини илтимос қиламан, бирдан бир илтимосим шу.
Матёқуб Матчонов, Ўзбекистонда хизмат кўрсатган артист
Изоҳ (0)