2-mart kuni O‘zbekiston televideniyesining eng yorqin vakillaridan biri Rahmatilla Mirzayev 60 yoshida hayotdan ko‘z yumdi. O‘nlab yillar mobaynida u yangiliklar suxandoni va turli ko‘rsatuvlar boshlovchisi sifatida millionlab tomoshabunlarning uylarida deyarli har kuni mehmon bo‘lgan edi.
Rahmatilla Mirzayev o‘z hamkasblari va yaqinlari xotirasida qanday iz qoldirgani haqida televideniyeda u bilan ko‘p yillar davomida birga ishlagan taniqli diktor Galina Melnikova “Daryo” va “Gazeta.uz” nashrlariga bergan intervyusida ma’lum qildi.
“Menga Rahmatilla haqida o‘tgan zamonda gapirish juda og‘ir. U endi oramizda yo‘qligini anglash va tushunish juda qiyin. Bu bizning televideniyedagi katta oilamiz uchun ham, ko‘plab tomoshabinlar uchun ham katta yo‘qotish bo‘ldi”, − dedi Galina Melnikova.
“Rahmatilla televideniyeda 40 yil ishladi. Televideniyega kelishi bilan u mening qo‘l ostimga tushgan edi. Men uning televideniyedagi ilk tajribasini, biz uni o‘z ish jarayonimizga qanday kiritganimizni eslayman. U yangilik dasturida ishlay boshlagan edi. Ko‘rsatuvlar jonli efirda ketardi. Bu o‘ta qattiqqo‘l maktab, men uni har doim old qatordagi kaska va bronejiletsiz jangchining xato qilishga haqli bo‘lmagan missiyasiga o‘xshataman”.
“Biz uni Roma deb chaqirardik, u juda qiziquvchan bo‘lib, o‘zbek va rus tillarida bemalol so‘zlasha olardi; rivojlanishga, oldinga harakatlanishga intilishi yuqori edi. Ishlashni boshlaganidan yarim−bir yil o‘tib uning muxlislari paydo bo‘la boshlagan, u mashhur bo‘lgandi. Biz u bilan “Axborot” (“O‘zbekiston telekanalining asosiy axborot dasturi − tahririyat) ko‘rsatuvini rus tilida birgalikda olib borar edik. U yosh bo‘lishiga qaramay, har doim o‘zaro yordam hissi sezilardi”.
Rahmatilla juda talabchan boshlovchi edi. Biz yangi yil bayrami dasturlarini ham, boshqa turli ko‘rsatuvlarni ham olib borardik, studiyamizga mehmonlar kelib turardi, bizni jonli efirga hech qanday tayyorgarliklarsiz tayinlashardi. Biz urush faxriylari, yozuvchilar, bastakorlar, quruvchilar va paxtakorlar bilan uchrashardik. Bizning aniq ampluamiz yo‘q edi, istalgan ko‘rsatuvni olib borishimizga to‘g‘ri kelardi. Bu ulkan mas’uliyat va o‘z ustida doimiy ishlashni talab qilardi. Rahmatilla esa aynan professional boshlovchi qanday bo‘lishi kerakligining namunasi edi.“U ochiq, quvnoq, o‘tkir zehnli, mehribon va oliyjanob inson edi. Xalq orasida mashhurligiga qaramasdan, unda shaxs rivojini to‘xtab qo‘yadigan yulduzlik kasalligidan immunitet bor edi. Uning atrofidagi ijobiy muhit hammani o‘ziga tortardi. Roma farzandlarini juda yaxshi ko‘rardi, ular bilan faxrlanardi va ular haqida tinimsiz gapirardi. Onasini esa muqaddas deb bilardi”.
Uning dushmanlari yo‘q edi, bo‘lishi mumkin ham emas edi. U hammaga, hatto o‘zi yaxshi tanimaydigan odamlarga ham yordam berardi. Istalgan vaziyatda maslahat yoki yordam so‘rab unga murojaat qilish mumkin edi. Menda og‘ir damlar bo‘lgan, onam og‘ir betob bo‘lib qolgandi. Rahmatilla o‘shanda mashina haydardi, u mening oldimga kelib “Vitalyevna, istalgan vaqtda qo‘ng‘iroq qiling, men sizni olib boraman”, — degandi. U meni juda ko‘p marta shifoxonaga onamni ko‘rishga olib borgan edi.“Rahmatilla, barchada ba’zida bo‘lib turganidek, omadsizlik va xatolar uchun qattiq qayg‘urardi. Biroq u hech qachon bularni birovga to‘nkamasdi, har doim javobgarlikni o‘z bo‘yniga olardi”.
Izoh (0)